Untitled - Koninklijke Bibliotheek

VAN A N T O N I Ü S . 15*
op de ftad kwamen aanzeilen. Zodra dk
gezien wierd, liep ook de ruitery dadelyk
van ANTONIUS tot den vyand over; en
toen daarop zyn voetvolk geflagen wierd,
trok by terug binnen de ftad, roepende, dat
hy door CLEOPATRA verraden was aan
die genen , tegen welken hy om harent,
halve de wapenen had opgevat. Zy, zyne
gramfchap en wanhoop duchtende, nam de
vlugt naar het grafgebouw, deed de deuren
me^boomen en grendels ten ftcrkften voor-
#én, cn zond toen boden aan ANTONIÜS,
met de tyding, dat zy dood was. Dit geloofde
hy, en zeide daarop tot zich zeiven: „ wat
„ dwaalt gy nog langer, ANTONIÜS? het
„ heeft 0 thands de eenige oorzaak, waar-
„ om het leven wenschlyk voor u zyn konde,
ontnomen." Daarop ging hy in
kamer, .maakte zyn harnasch los, en ontblootte,
zyn lichaam, zeggende: „ ik be-
„ klaag my niet, CLEOPATRA! dat ik
„ van u beroofd ben, want ras zal ik u
„ volgen; maar dit bedroeft mij, dat ik,
„ zo groot een Imperator , bevonden
„ worde in grootheid van ziel door eene
„ vrouw overtroffen te werden." Hy had
eenen getrouwen flaaf, met name ER os,
de-