Download - AM

112 inspiring space
‘Wij zijn bereid vanaf den beginne in het project te participeren, zodat de financiering zeker is
gesteld om vervolgens als belegger van het totaal dan wel onderdelen te gaan optreden.’ Deze
passage uit een brief uit 1987 van het Algemeen Burgerlijk Pensioenfonds (ABP) aan de gemeente
Maastricht toont aan onder welk gesternte de ontwikkeling van het nieuwe stadsdeel Céramique
tot stand kwam. Toen was geluk nog heel gewoon. De start in andere tijden laat onverlet dat de
geoliede publiekprivate samenwerking tot een ‘magnifiek’ resultaat heeft geleid: Céramique is
anno 2012 uitgegroeid tot de hipste wijk van Maastricht, met een grootstedelijke allure.
Tekst Bart Hogenbosch Beeld Nout Steenkamp
De gemeente Maastricht keek al langer likkebaardend
naar het 23 hectare grote fabrieksterrein van Sphinx
op de oostelijke Maasoever. Eigenaar Sphinx bood in
1987 eindelijk de kans het gehele terrein te kopen.
Het ontoegankelijke terrein lag ingeklemd tussen de
oude stadswijk Wyck en de nieuwe wijk Randwijck
en vormde daardoor een ongewenste barrière. De
publieke motor achter de majeure gebiedsontwikkeling
was toenmalig directeur Stadsontwikkeling Huub
Smeets, meent oud AM-directeur Pierre Slabbers: ‘Hij
had een duidelijke visie en heeft een team gevormd
dat in staat is gebleken de hoogwaardige kwaliteit die
voor ogen stond, waar te maken.’ Met Jo Coenen als
stedenbouwkundige/supervisor, ABP als belegger en
de ontwikkelaars Wilma Vastgoed (één van de voorgangers
van AM), Bouwfonds Ontwikkeling en Ruijters
Vastgoed als belangrijkste spelers, kon de ontwikkeling
in 1991 daadwerkelijk starten. Begin 1994 tekenden
het ABP, de gemeenteraad en de ontwikkelaars
vanwege veranderende marktomstandigheden een
protocol, als aanvulling op de ontwikkelingsovereen-
Pierre Slabbers bij een van zijn favorieten,
La Fortezza van Mario Botta. ‘Het was een eer
om aan Céramique te werken.’
inspiring space
113