Poenae sunt servanda - DSpace at Open Universiteit

tussen economische voorspoed en sociale gerechtigheid. 89 Nadat de Volkenbond in 1946 werd opgeheven, is de ILO
in 1948 een gespecialiseerde VN-organisatie geworden, door het sluiten van een associatieovereenkomst. 90
Samengevat kan worden gesteld dat het ontstaan van de ILO het gevolg is van voortschrijdend maatschappelijk
inzicht ten aanzien van internationale regulering van arbeidsomstandigheden. Nadat hervormers als Necker, Owen
en Le Grand de idee van internationale arbeidswetgeving introduceerden, had Zwitserland in de ontwikkeling
daarvan een voortrekkersrol. Deze initiatieven wierpen vruchten af in 1901 met het ontstaan van het International
Labour Office en enkele verdragen. Na het einde van de Eerste Wereldoorlog werd met het Vredesverdrag van
Versailles voorzien in de oprichting van de ILO. Kort na de Tweede Wereldoorlog is de ILO een gespecialiseerde
VN-organisatie geworden.
2.3 De structuur van de ILO
De structuur van de ILO wordt gekarakteriseerd door tripartisme. 91 Dit betekent dat de besluitvorming plaatsvindt
in onderling overleg tussen regering, werknemers- en werkgeversorganisaties, waar internationale organisaties
gewoonlijk handelen op regeringsinstructie. 92 Daaraan ligt de gedachte ten grondslag dat werknemers- en
werkgeversorganisaties een maatschappelijke rol dienen te vervullen, door bij te dragen in de sociale dialoog.
Beoogd werd om sociale rechtvaardigheid te bevorderen door het creëren van een machtsevenwicht, waarbij geen
der vertegenwoordigde partijen de anderen zou kunnen domineren. 93 Iedere lidstaat wordt daarom binnen de ILO
vertegenwoordigd door een delegatie van twee regeringsvertegenwoordigers, één vertegenwoordiger van de
nationale werknemers- en één vertegenwoordiger van de nationale werkgeversorganisatie. 94 De tripartiete basis werd
in 1976 verstevigd met het ILO-Verdrag 144, betreffende tripartiete raadplegingsprocedures ter bevordering van de
tenuitvoerlegging van internationale arbeidsnormen. 95 Hierdoor vindt ook nationaal overleg ten aanzien van
bepaalde internationale aangelegenheden in tripartiete samenstelling plaats.
2.4 De organen van de ILO
De institutionele structuur van de ILO komt grotendeels overeen met die van de Volkenbond. 96 Het oorspronkelijke
Statuut van de ILO was onderverdeeld in twee secties. Sectie I (art. 387 t/m 426 Vredesverdrag) handelt over de
procedurele aspecten en de instelling van de organen van de ILO, en Sectie II (art. 427 Vredesverdrag) bevat de
algemene beginselen ter regulering van de arbeidsomstandigheden. 97 Deze leidende beginselen zijn later in
belangrijke mate verruimd. 98
89 Boonstra 2008, p. 24.
90 Tanja 1991, p. 186.
91 Vgl. Delsen 2000, p. 7 e.v.
92 Kooijmans 2008, p. 170.
93 Simpson 1994, p. 41.
94 Kooijmans 2008, p. 170.
95 Verdrag nr. 144; TRb 1976, 177.
96 Tanja 1991, p. 186.
97 Zie ook Murray 2001, p. 36-40.
98 In 1944 met de Verklaring van Philadelphia, in 1998 met de Verklaring van de IAO betreffende de fundamentele principes en rechten op het
werk, en in 2008 met de Verklaring van de IAO betreffende de sociale rechtvaardigheid voor een billijke mondialisering.
21