Wil helm Büsch

140 Jezus, onze bestemming
2. Hoe leer ik bidden?
a) De eerste levenskreet
Wel, hoe leer je eigenlijk spreken? Kuntu zich herinneren
hoe u hebt leren spreken? Nee, natuurlijk niet! Ik herinner
het mij ook niet Maar wanneer u wilt leren bidden, dan
moet u allereerst de eerste levensklank van een echt leven
uit God leren. Ik zal u zeggen hoe.
Jezus vertelde eens een verhaal. Er gingen twee mannen
naar de kerk. De één was een nette man en hij bekleedde een
vooraanstaande positie. Hij ging dadelijk naar voren en begon:
'Lieve God, ik dank U, dat ik zo'n fijne kerel ben/ Toen
stopte God meteen zijn oren dicht Die man kon praten zoveel
als hij wilde. God luisterde niet eens meer. Zoiets kan!
De andere was een nogal dubieus type. Wij zouden zeggen:
'Die deugt niet!' Hij was zwarthandelaar, smokkelaar of iets
dergelijks. De Bijbel noemt hem een 'tollenaar'. En als die
de kerk binnenkomt, besluipt hem de angst vanwege dat
plechtige gedoe. Hij blij ft bij de deur staan en denkt: 'Hier
hoor ik niet! In de kroeg, waar het rumoerig is, daar hoor
ik, maar hier niet' Hij wil al omkeren, als hem te binnen
schiet waarvoor hij gekomen is. Hij heeft immers zo'n eindeloos
heimwee naar God. Wij hebben immers allemaal
zo'n eindeloos heimwee naar God. Thuiskomen bij je vader!
En zo kan hij niet omkeren, die man. Maar naar binnen kan
hij ook niet Hij bedenkt hoe zijn leven eruit ziet - en dan
zegt hij maar één zinnetje: 'God, wees mij zondaar genadig!'
De Bijbel zegt: 'Toen begonnen de engelen in de hemel te
zingen.'Een mens komt tot leven!
De eerste levenskreet van een nieuw leven luidt: 'Ik heb
gezondigd!' Ik maak het wel eens zo duidelijk: Toen mijn