Wil helm Büsch

246 Jezus, onze bestemming
stap van de dood naar het leven, en dan begrijp je het hele
christendom.
Terwijl Jezus predikte, luisterden duizenden naar Hem.
Opeens zegt Hij iets vreselijks: 'Zoals jullie nu zijn, kunnen
jullie het Rijk van God niet binnengaan. Jullie moeten wedergeboren
worden! Jullie menselijke natuur, ook de beste,
is ongeschikt voor het Koninkrijk van God!' Dan staan er
achteraan een paar mannen op, die zeggen: 'Kom we gaan!
Niet te geloven wat Hij zegt!' En dan gaan die drie mannen.
Dat zien zes vrouwen en die zeggen: 'Die mannen gaan.
Kom, dan gaan wij ook!' En dan gaan die vrouwen ook. Dat
zien een paar jongens en die zeggen: 'Die mannen gaan,
die vrouwen gaan. Kom mee, dan gaan wij ook.' En opeens
brokkelt de zaak af. Dat moet vreselijk zijn.
Ik stel mij wel eens voor hoe het zou zijn, als onder mijn
prediking de toehoorders zouden opstaan en één voor één
de zaal zouden verlaten en dat ik opeens alleen over zou
zijn met een paar getrouwen. Zo was het bij Jezus. Vreselijk!
Opeens is Jezus alleen. Duizenden zijn weggelopen, terwijl
Hij sprak. Zij willen niet meer naar Hem luisteren. Alleen de
twaalf discipelen zijn er nog. Als ik Jezus was geweest, zou
ik hebben gesmeekt: 'Toe, blijven jullie toch tenminste nog
hier! Laat mij niet in de steek!' Maar Jezus doet het anders.
Weet u wat Hij zegt? Hij zegt: 'Jullie mogen ook weggaan,
als je wilt!' Er is in het Rijk van God geen dwang. Het Rijk
van God is het enige Rijk waar geen politie is! Het Rijk van
God is de meest vrijwillige zaak die er is! 'Jullie mogen ook
gaan, toe maar!' Dat zegt Jezus tegen zijn discipelen. En de
discipelen aarzelen wellicht even. Als er zesduizend mensen
weglopen, dan ga je graag mee. En zo willen de discipelen
misschien ook wel graag meelopen, temeer omdat de