Wil helm Büsch

86 Jezus, onze bestemming
stelling van bidden waarbij mij de haren te berge rijzen,
als ik die nog zou hebben. Onlangs was ik in een gezin. De
vrouw des huizes zei: 'Ja, we zijn goed christelijk. Klaartje,
kom eens hier!' Moeder drong bij haar vierjarig dochtertje
aan: 'Jij kunt al zo mooi bidden, bid maar eens wat voor de
dominee!' En toen begon het kind. Ik viel haar snel in de
rede: 'Hou op alstublieft! Niet: 'Bid maar eens wat voor de
dominee,' alstublieft niet! Dat is toch geen bidden! Bidden
wil zeggen, spreken met de levende God, die in Jezus
aanwezig is, je hart voor hem uitstorten.' Hebt u al eens zo
gebeden?
De Engelse bisschop Robinson heeft een vreselijk boek
geschreven: God is anders. Daarin zegt hij dat de moderne
mens helemaal niet meer kan bidden. Nou geloof ik dat best
Maar dat is geen argument tegen het bidden, maar tegen de
moderne mens! Robinson wil het hele christendom ondersteboven
gooien, omdat de moderne mens niet meer kan
bidden. Ik zou in zo'n geval zeggen: laat de moderne mens
weer leren bidden!
Neem eenvoudig het risico eens te bidden! Ook al zegt
u alleen maar: 'Heer, laat mij U vinden!' Of: 'Heer, red mij
toch!' Of: 'Heer, breng mij tot het ware geloof!' Of: 'Heer,
vergeef mij mijn zonden!' Maar begin alstublieft! Bidden
hoefje niet meteen zo prachtig te doen. Dominees bidden
misschien prachtig - met een boek in de hand, waaruit ze
voorlezen. Maar het is helemaal niet nodig dat wij mooi
bidden, als wij maar een begin maken om echt met de levende
God te spreken. Begin maar gewoon, dan leert u het
bidden vanzelf!
Weetu: geloof is een ik-jij-verhouding tussen mijn Heer
en mij. En dan moet er gepraat worden, of niet? Ik spreek