Wil helm Büsch

il. ... als anderen op onze zenuwen werken? 187
hij een gat, rolt het lijk erin en dekt het toe met aarde. Hij
kijkt om zich heen en constateert: 'Er was niemand in de
buurt, niemand heeft het gezien!' Wij menen altijd dat wat
niemand gezien heeft, niet gebeurd is. Wat denkt u, hoeveel
duistere zaken dragen de mensen met zich mee! Kaïn
smeert 'm. Het is hem te heet onder de voeten geworden.
Opeens wordt er geroepen: 'Kaïn!' 'Hé, wie kan daar nou
roepen?' 'Kaïn!' En dan lopen de koude rillingen over zijn
rug. Hij weet opeens wie er geroepen heeft: de levende God!
Hij was erbij! Hij was de stille toeschouwer! 'Kaïn!!! Waar
is je broer Abel?' Kaïn wil zich nog verdedigen: 'Ik ben toch
het kindermeisje van mijn broer Abel niet! Ben ik mijns
broeders hoeder?' 'Kaïn/ zegt God, 'het bloed van je broer
roept tot Mij van de aardbodem.'
Dit verhaal maakt het duidelijk: sedert de zondeval is er
verwijdering gekomen. De mensen zijn van elkaar verwijderd
geraakt Wij werken op eikaars zenuwen. En God en
de mens zijn van elkaar verwijderd. God werkt op Kaïns
zenuwen - zoals Hij velen van u op de zenuwen werkt Maar
wij komen niet van onze naaste af- en wij komen niet van
God af! Dat is de wereld waarin wij leven!
2. Praten helpt niet
Ja, daar helpt geen praten tegen. Praten over 'de goede
God' helpt hier niet Tussen God en ons staat een muur,
ligt een kloof. In de oorlog, toen half Essen en ook mijn
eigen huis in brand stond, kwam er een vrouw naar mij
toerennen en schreeuwde tegen mij: 'Hoe kan uw God dit
toelaten!?' Toen antwoordde ik haar: 'God kan dit toelaten.
Is God misschien uw vijand?' Sinds de zondeval is er