Wil helm Büsch

14. Is er zekerheid in religieuze zaken? 245
juist die zaak met dat meisje! Je bent schuldig geworden! Je
hebt Gods gebod overtreden. Je bent te ver gegaan! En nu
zitje te piekeren hoe je je door een nog grotere zonde van
die affaire kunt afmaken. Je bent vastgelopen in schuld en
zonde. Je kunt alleen geholpen worden, als je je omkeert
naar de levende God - berouw hebt - en zegt: Ik heb gezondigd!
Dan is er een Verlosser die j e eruit kan helpen/ En
de jongeman luistert Opeens gaan zijn ogen open: 'Jezus
interesseert Zich voor mijn schuldige geweten! Jezus kan
mij helpen! Hij is de redding voor mijn bedorven leven!'
Begrijpt u: hij wilde de weg van het verstand gaan. Maar
dat was volkomen dwaasheid. Toen echter zijn geweten geraakt
werd, toen werd het opeens duidelijk. Begrijpt u wat
ik bedoel? Wij verkrijgen de zekerheid van het heil niet via
het beantwoorden van spitsvondige vragen, maar doordat
wij ons geweten recht doen en eindelijk eens gaan zeggen:
'Ik heb gezondigd/ Dan ontdek je de Verlosser die aan het
kruis hangt En dan kun je ervaren datje zonden vergeven
zijn, en verder dat Hij je heeft aangenomen. Die weg loopt
via het geweten - en niet via het verstand.
Als je tot heilszekerheid wilt komen, dan moetje - mag
ik het zo uitdrukken - een zeker risico nemen. Er zijn in
vele kerken gekleurde glas-in-lood ramen. Wanneer u die
op klaarlichte dag van buiten bekijkt, dan zien ze er donker
uit, dan herkent u nauwelijks iets van de kleuren. Maar
wanneer u een kerk binnengaat, dan schitteren die kleuren
opeens. En net zo is het met het christelijk geloof: zolang
ik het van de buitenkant blijf bekijken, begrijp ik er niets
van! Dan is alles donker. Ik moet naar binnen gaan! Ik moet
het met Jezus wagen! Ik moet me aan die Heer overgeven,
toevertrouwen! Dan wordt alles duidelijk! Het is maar één