Wil helm Büsch

4- Pas op! Levensgevaar 63
raimd, maar één kamer was nog intact In de deur zat een
sleutel. Ik ging naar binnen, deed de deur op slot, viel op
mijn knieën en zei: 'Heer Jezus! In de Bijbel staat dat U van
God gekomen bent, 'om zondaren te behouden'. Ik ben een
zondaar. Ik kan U ook voor de toekomst niets garanderen,
omdat ik een slecht karakter heb. Maar ik wil niet verloren
gaan, als ik op dit moment een schot krijg. En daarom, Heer
Jezus, geef ik mij van top tot teen aan U over. Doe met mij
wat U wilt!'
Er klonk geen knal, er was geen diepe ontroering, maar
toen ik weer naar buiten ging, had ik de Heer gevonden, een
Heer, aan Wie ik toebehoorde.
En dag na dag werd mij duidelijker - ik was toen achttien
jaar - in welk een levensgroot gevaar de mensen verkeren.
Ze leven zonder vergeving van zonden! Weet u of uw zonden
vergeven zijn? Hoe wilt u standhouden in het oordeel
van God? De mensen leven zonder vrede met God. Ze leven
zonder bekering. Ze hebben een christelijk vernisje,
maar van binnen zit het arme, ongelukkige, onrustige, onbekeerde
hart! Hoort u het: God wil niet dat wij verloren
gaan! God wil het niet! 'God wil dat alle mensen behouden
worden en tot erkentenis van de waarheid komen.'
En daarom zond Hij zijn Zoon. Maar, beste vrienden, dan
moeten wij ook tot Jezus komen. Dan moeten wij Hem ook
toebehoren. Zoals de christenheid in Duitsland en andere
landen met God en met de verlossing door Jezus Christus
omspringt, dat kan niet goed gaan. Daar huiver ik van. Snapt
u het? Wij bevinden ons in een levensgroot gevaar, omdat
wij het gericht van God tegemoetgaan!
Op één van mijn jeugdclubs zat eens een aardige j ongen.
Hij kwam aanvankelijk heel geregeld naar onze bijbelstudie.