Wil helm Büsch

66 Jezus, onze bestemming
locomotief. Ik zei: 'Een blindganger!' 'Nee/ antwoordde de
leider van de burgerbescherming, 'het is geen blindganger!
Het is een tijdbom!' Dat waren heel geraffineerde bommen.
Ze explodeerden niet als ze neerkwamen, maar misschien
vijf of ook wel twintig uur later. Als alle mensen weer uit de
bunkers waren gekomen, ontploften die dingen. 'Ze zijn allemaal
weggevlucht!' ging hij verder. 'Hoort u hoe hij tikt?'
En werkelijk, het tikken van de tijdbuis kon je zelfs horen.
En ieder moment kon de bom uit elkaar spatten. 'Kom/
spoorde ik hem aan, 'het is niet erg aangenaam hier!' Wij
liepen een stuk terug en zochten een schuilplaats om dekking
te hebben voor het geval de bom zou ontploffen. Op
dat ogenblik zag ik iets grappigs. Er kwam een hele zwerm
mussen aangevlogen - en die gingen doodgemoedereerd
op de bom zitten. Eén zat er zelfs op de lont. Ik riep: 'Hé
mussen, dat is gevaarlijk!' Maar het leek wel of de mussen
terugriepen: 'Ha ha! Wij weten wel beter. Wie gelooft er
nu nog in bommen! Volkomen ongevaarlijk!'
Begrijpt u het? Zo dwaas spotten de mensen ook in onze
dagen! God heeft al zeer ernstig met ons gesproken door
zijn Woord en door gerichten, ook over ons volk. En de
Zoon van God is gekomen, aan het kruis gegaan en uit de
doden opgestaan. Het is toch voor iedereen te begrijpen, dat
God er is en dat Hij een heilig God is! Maar als er iemand
komt die zegt: 'Jullie verkeren in levensgevaar! Jullie moeten
redding zoeken voor je ziel!' dan lachen de mensen en
zeggen: 'Ha ha! Wie gelooft er nou nog zoiets!'
Weet u, de Bijbel kan ook erg smalend doen. Het hele
atheïsme, het loochenen van God dus, wordt slechts één
enkele maal met één zin genoemd. Er staat: 'De dwaas zegt
in zijn hart: er is geen God.' Zo spreekt de Bijbel over het