Wil helm Büsch

292 Jezus, onze bestemming
genhem: 'Tjonge, watzou ervan joukunnen worden, als je
leven aan God toebehoorde!' 'Dominee Busch,' antwoordde
hij, 'voetjes op de vloer alstublieft!' Weet u wat hij daarmee
bedoelde? Hij wilde zeggen: 'Blijf toch met beide benen op
de grond staan! Er bestaat immers helemaal geen God!' Ik:
'Man, dat is het nieuwste wat ik hoor!' Toen zei hij: 'Luister
eens goed! Vroeger voelden de mensen zich volkomen
hulpeloos tegenover de natuurmachten en toen hebben zij,
om zo te zeggen, sterke machten bedacht, die hen zouden
kunnen helpen. Sommigen noemden het Allah, anderen
God, weer anderen Jehovah, een vierde groep Boeddha, een
vijfde... en weet ik wat nog meer. Maar intussen is gebleken
dat het allemaal alleen maar inbeelding was en dat de
hemel leeg is!' Zulke mooie praatjes stond hij tegen mij op
te hangen, die jongeman. Toen hij klaar was, antwoordde
ik: 'Ach, man, jij kent immers Jezus niet!' 'Jezus?' was zijn
vraag. 'Jezus, is dat niet ook één van die vele stichters van
godsdiensten?' 'Welnee! Dat is een schromelijke vergissing!
' legde ik hem uit. 'Dat is een storende drukfout, beste
man! Ik zal je zeggen wie Jezus is. Sinds ik Jezus ken, weet ik
namelijk pas dat God leeft! Zonder Jezus zouden wij niets
over God weten!' En toen heb ik hem duidelijk gemaakt,
wie Jezus is.
Wie is Jezus? Ik wil het u aan de hand van een voorbeeld
duidelijk maken.
Ik heb in mijn leven veel meegemaakt Zo zat ik meer
dan eens in de gevangenis, niet vanwege diefstal of zo, maar
vanwege mijn geloof. Tijdens het Derde Rijk hadden de
Nazi's niet veel op met jeugdpredikanten zoals ik, en dus
werd ik in vreselijke gevangenissen opgesloten. Eén arrest