Wil helm Büsch

5O Jezus, onze bestemming
willen Jezus altijd maar opsluiten binnen starre kerkmuren.
Maar Hij begaf zich midden in de storm! Beseft u dat? Het is
alsof de storm Hem wilde meesleuren. Maar Hij strekte zijn
hand uit en riep op gebiedende toon en majestueus tegen de
kolkende massa: 'Zwijg, wees stil!' En op hetzelfde ogenblik
bedaarden de golven en het wolkendek brak! Toen ik dit
verhaal aan mijn kleine kinderen vertelde, zei mijn zoon:
'En toen was de donder kapot!' 'Ja,' bevestigde ik, 'toen was
de donder kapot!' De zon ging schijnen! En de discipelen
zonken op hun knieën: 'Wat is deze voor iemand! Hij is
geen mens zoals wij!' Zij hebben tenslotte het antwoord
gevonden: Hij is de mensgeworden God!
Echt begrijpen deden zij pas na Pasen, toen Jezus levend
uit het graf gekomen was. Ik vertel u geen sprookjes. Ik zou
het niet wagen hier te staan, als ik niet wist dat het de waarheid
is, dat in Jezus, de verrezen Heer, de levende God, tot
ons is gekomen.
Maar het liefst zie ik Hem aan het kruis. Daar is Hij werkelijk
'God en mens'. Ik zou Hem graag voor u willen schilderen.
Hij was weliswaar gekroond, maar met een kroon
van spot, en zijn sterke handen waren vastgenageld. En Hij
boog het hoofd en stierf.
'O, hoofd vol bloed en wonden, vol smart en zo vol
hoon!' Kijk eens naar deze Jezus, blijf eens voor Hem staan
en vraag u af: 'Waarom hangt Hij daar?' Vraag het telkens
weer, tot u het antwoord vindt: 'Daar verlost Hij mij van
de heerschappij en de macht der duisternis! Daar bevrijdt
Hij mij uit de macht van de duivel!' Ik kan het hier alleen
maar zo schetsen: 'U mag opzien naar dat kruis van Jezus
en geloven en begrijpen: Hier word ik vrijgekocht uit de
macht der duisternis om een vrij kind van God te worden.'