Burgerlijke bewegingen in Steenwijk - Historisch Centrum Overijssel

van Aylva arrest aangezegd. Volkomen onverwacht werd hij in de boeien geslagen
en gevangengezet. De burgemeesters deden hiervan geen melding aan de
drost van Vollenhove, die samen met hen de criminele jurisdictie uitoefende.
Uiteraard waren de verbazing en de verslagenheid groot onder de overige
gecommitteerden. Deze laatsten wisten ook niet precies wat zij er mee aan
moesten, omdat zij de ware bedoelingen van de magistraat op dat moment nog
niet kenden. Fledderus werd meteen 'apart' gehouden. Niemand mocht contact
met hem hebben; ook zijn vrouwen kinderen niet. In gevangenschap
moest hij vele beledigingen aanhoren, die hem toegevoegd werden door de
'roode roede' afbiesjager Joost Harmen Duppe.
Tevergeefs probeerde de familie met Fledderus in contact te komen. Zelfs bood
een twaalftal burgers zich aan als borg voor zijn vrijlating. Het mocht niet
baten. Daarop besloten de gecommitteerden een delegatie naar Leeuwarden te
sturen om de kwestie persoonlijk aan de erfstadhouder voor te leggen. De
afvaardiging, bestaande uit Fledderus' vrouw Wyts ten Walde, Dr. H. Tuttel.
G. Vogelsangh en H. de Boer, vertrok op 20 december 1748 naar Leeuwarden.
Fledderus' vrouw diende daar een rekwest in waarin zij haar beklag deed over
het zonder opgaaf van redenen gevangennemen van haar man. Verder verzocht
zij de instelling van een onpartijdig gerecht, dat de getuigen zoals zij in
het rekwest genoemd werden, zou verhoren. Willem IV stelde op zijn beurt dit
verzoekschrift in handen van de Gedeputeerde Staten van Overijssel om hem
over het gebeurde te berichten.
Tegelijkertijd bevond de stadssecretaris Borchard ten Broeke zich eveneens in
Leeuwarden om de erfstadhouder een bericht te overhandigen naar aanleiding
van het rekwest dat Tuttel en Fledderus op 27 november 1748 in 's-Gravenhage
hadden aangeboden. De magistraat schroomde niet om daar de gecommitteerden,
maar vooral Fledderus af te schilderen als de veroorzaker van de problemen
te Steenwijk en zichzelf te presenteren als de onschuld zelve. Na een
lange opsomming van zaken, voorgevallen in Steenwijk, merkte de stadsregering
in dit verslag op dat de Staten van Overijssel niet alleen haar houding in de
onderhavige kwestie hadden goedgekeurd, maar ook dat H.C. Fledderus als
belangrijkste aanstichter van het oproer moest worden gearresteerd.
Ondertussen nam de overmoed van hen die het stadsbestuur steunden, toe. Zij
ontzagen zich daarbij niet om regelmatig de huizen van Fledderus en de
andere gecommitteerden te doorzoeken. Op 6 januari 1749 werden er twee
burgers zonder de geringste aanleiding gevangengenomen. Deze twee waren
Camelis Groen en Christiaan Rolfs, de stiefzoon van Jan Thomasz, een der
gecommitteerden. Door dergelijke intimidatie werd hun positie er niet beter
op. Daarop besloten zij zich nogmaals tot de erfstadhouder te richten. Op 28
januari 1749 boden Jan Thomasz en Wybe ten Walde, de zwagervan Fledderus
in 's-Gravenhage een nieuw verzoekschrift aan. Daarin werd het optreden van
het stadsbestuur uit de doeken gedaan, zoals dat sinds de indiening van het
rekwest op 20 december 1748 had plaatsgevonden.
Op 3 februari 1749 ontving Fledderus' echtgenote een afwijzend bericht van de
Prins op haar rekwest van 20 december 1748. Hij gaf te kennen dat hij de zaak
overliet aan de ordinaris justitie. Voor de oppositie volgde nog een tweede
64 H.Spreen