Uitgave 4/2009 - merenpoortclub

schoorsteenpijp en een boom in het bos dienen als steunpunten tijdens deze
spannende takelwerkzaamheden. Klimtouwen, wiggen en alle takels worden
erbij gehaald.
42
Met deze bijzondere “tuinwerkzaamheden”
vergingen één, twee en
drie jaar van vrolijk restaureren. Ik
tekende, bedacht en kocht
onderdelen. Wanneer het er op aan
kwam, begon het bijna altijd te
regenen. Dus komt er allereerst een
partytent, een afdekzeil en dan een
draagconstructie met een zomer –/
winterdekzeil over het schip. Ik noem
die de vaste hut trots “Werf”, Birgit
echter “Bouwkeet”.
Om nog eens een keer een Merenpoort te zeilen, huren we in 1991 de MP1 voor
het merenpoort treffen in Volendam. Met een stiekem van te voren gekochte Bolle
Jan voorzeil (30 m2) wil ik aan mijn eerste MP wedstrijd deelnemen.
Nadat echter een (zich verplaatsende-) zandbank nabij Lemmer onze tocht wat
remde, kwamen we met een dag vertraging op het MP treffen aan.
Vele merenpoorters kennen al van Birgit de voorstelling van zaken van de
dramatische gebeurtenis. Toen scheen ging het ons voor de wind te gaan.
Maar ook op mij kwamen weer beroepsmatige opdrachten toe. Inplaats van rond
16:00 uur ontspannen met het schip verder te gaan, werkte ik vaak tot ‟s avonds
laat. Alles kwam tegelijk: veel dienstreizen en projecten, de familie wilde ook
eens echt op vakantie, een caravan werd gekocht en in en om het huis was ook het
nodige te doen. Om een lang verhaal kort te maken: de jaren gingen voorbij en de
“Consequence” werd steeds meer een treurig, onvoltooid bouwproject. Wat aan
onze buren allerlei (stompzinnige) opmerkingen en commentaar ontlokte.
Wat is wijs? Verkopen? Hoe en wanneer? Verschroten? Wie doet dat? Of toch
maar verder zo? Het drama werd al maar groter en er moest echt iets gebeuren.
Zal de “Consequence” ooit nog eens zeilen? Kan een nachtmerrie weer een mooie
droom worden?
(wordt vervolgd)