Voorlichting in ziekenhuizen - Centre d'éducation du Patient

44
In algemene zin
Naarmate patiëntenvoorlichting zich in Nederland verder heeft ontwikkeld zijn
een aantal aspecten naar voren gekomen die nadere aandacht behoeven 95 . Zoals
een duidelijke rolverdeling en afstemming van zorgverleners in de
patiëntenvoorlichting, ook als stimulans voor de continuïteit van zorg; de verdere
betrokkenheid van patiëntenorganisaties, de noodzaak van kwaliteitscontrole en
de grenzen van patiëntenvoorlichting in een zorgstelsel onder druk. In een
zorgstelsel waar door tijdgebrek door artsen steeds meer voorlichting wordt
gedelegeerd aan andere zorgverleners die daartoe niet zijn opgeleid, kunnen
negatieve effecten ontstaan.
Bevorderende factoren
De bevorderende factoren zoals hier genoemd, zijn de neerslag van gesprekken
met deskundigen 96 , literatuur en andere documenten.
Op nationaal niveau
1. Politieke pressie vanuit patiëntenorganisaties op de politiek en overheid in
de jaren zeventig en tachtig.
2. Wet op de Geneeskundige Behandelingsovereenkomst 1995 en andere
vanuit de overheid gestuurde richtlijnen voor ziekenhuisinstellingen waarin
het belang, het recht op en de noodzaak van informatie aan patiënten werd
onderstreept.
3. De stimulerende rol van de overheid, en de structurele aandacht voor het
onderwerp op meerdere niveaus, waaronder de oprichting van het Landelijk
Centrum GVO en de financiering van experimentele coördinatoren als later
ook het stimuleren van onderzoek.
4. Het Landelijk Centrum GVO dat vooral in de beginjaren expertise,
documentatie toevoegde en scholing organiseerde en verscheidene projecten
organiseerde en samenwerking tot stand bracht.
5. Evaluatie van het project met de experimentele coördinatoren patiëntenvoorlichting
door het Nationaal Ziekenhuis Instituut en oprichting van het blad
Patiëntenvoorlichting door dezelfde organisatie.
6. Publicatie van praktische handvatten voor de praktijk van de patiëntenvoorlichting
onder andere door de publicatie van het Handboek Coördinator
Patiëntenvoorlichting 97 en andere publicaties 98 o.a. door het Landelijk Centrum.
Op ziekenhuis niveau
1. Aanwezigheid van coördinatoren patiëntenvoorlichting met name zij die
met een adequate opleiding zijn aangesteld op hoger kader niveau in de
95 Bensing, J.M., Visser A., Saan H.(2001 ) Patient Education in the Netherlands. Patient Education and
Counseling 44 ,15-22
96 Gesprekken met Dr A. Visser dd 29/03/07 en Prof dr B. van den Borne (Universiteit Maastricht ) dd
16/03/07; met mevr. Jeanine van Bennekom en Bianca Kanters, bureau Zorgcommunicatie Amfia
Ziekenhuis dd 16/03/07; met A. Albada (NIVEL ) dd 26/03/07
97 Handboek Coördinator Patiëntenvoorlichting. Tweede en bijgewerkte versie, Landelijk Centrum GVO,
Utrecht,1995
98 Bijvoorbeeld Patiëntenvoorlichting : teksten, studie-en praktijkopdrachten, documentatie. Mia
Euverman, Ans Grotendorst, Landelijk Centrum GVO/ SOVOV, Leiden, 1990