Die JJ Potgieter Manuskrip - Dog-on-blues studio

Eric Swardt: <strong>Die</strong> <strong>JJ</strong> <strong>Potgieter</strong> <strong>Manuskrip</strong> Bladsy 22 van 148
slegs een uit elke honderd beeste oorleef. Beter planne is gemaak en nuwe
uitvindsels is uitgevind en die beeste is met gal van die siek beeste ingespuit.
Nadat hierdie idee uitgevind was het dit ‘n baie beter effek gehad en meer
beeste kon deurgehaal word, maar ongelukkig het die pes toe deur die hele
land versprei. <strong>Die</strong> regering het burgers gehuur om die pes linies te bewaak,
teen ‘n betaling van tien sjieling per dag.
Wanneer U hier lees, mag U dink dat dit die einde van die ellende was. Seer
sekerlik nie!
<strong>Die</strong> groot verdriet lê nog voor. Hou maar net aan om te lees. Daar was ‘n
grootskaalse hongersnood nog steeds in dieselfde jaar as die runderpes. Nog
nooit tevore was daar enigiets soos die ellende onder die mense van die
Transvaal of onder die swart stamme nie. <strong>Die</strong> regering het gedoen wat dit
kon oor die aangeleentheid en kos was vanaf die buiteland ingevoer. Mielies
was aan die swartes verkoop teen vier tot vyf pond per sak. ‘n Driekwart
emmer was verruil vir een bok of skaap, of somtyds vir tot tien skape! Tot
een pond vir ‘n driekwart emmer mielies! Menigte swartes het gesterf van
die honger. Sommige van die blankes moes sprinkane en wilde hasies eet.
Alles was geëet. <strong>Die</strong> spoorlyn het nog nie orals bereik nie en die vervoer van
voedsel was stadig. Terselfdertyd het die runderpes steeds so erg aangehou
dat geen ossewaens gebruik kon word. <strong>Die</strong> regering het esels van Europa
aangekoop om die voedsel na plekke te neem waar daar nie spoorlyne was
nie.
<strong>Die</strong> sprinkane het alles gevreet wat gesaai was. Dit het egter nie lank geduur
nie voordat sake weer verbeter het. Indien die sprinkane langer so aangehou
het sou die ellende nooit opgehou het nie.