Die JJ Potgieter Manuskrip - Dog-on-blues studio
Die JJ Potgieter Manuskrip - Dog-on-blues studio
Die JJ Potgieter Manuskrip - Dog-on-blues studio
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Eric Swardt: <str<strong>on</strong>g>Die</str<strong>on</strong>g> <str<strong>on</strong>g>JJ</str<strong>on</strong>g> <str<strong>on</strong>g>Potgieter</str<strong>on</strong>g> <str<strong>on</strong>g>Manuskrip</str<strong>on</strong>g> Bladsy 8 van 148<br />
Op 14 April 1890 het Jacobus met Margritha Jacoba Kuipers, dogter van<br />
Halbo Kuipers en Margritha Jacoba (gebore Bezuidenhout) getrou.<br />
Margritha was ‘n Hollander van geboorte. Vir eers het hulle aan die verste<br />
kant van die Houtbosberg gaan wo<strong>on</strong>. Nie voor lank nie was daar ‘n groot<br />
opstand <strong>on</strong>der die Majakie stam. Jacobus was die dag toe die probleme<br />
uitbreek nie by sy vrou en familie by die huis gewees nie. <str<strong>on</strong>g>Die</str<strong>on</strong>g> sake was so<br />
ernstig gewees dat al die mense van die Houtbosberg vir hul lewens voor die<br />
opstandige stam moes vlug. Jacobus het die gerugte van die opstand te hore<br />
gekom waas hy die dag besig was om hout te kap, sowat twee ure se afstand<br />
van die huis af.<br />
<str<strong>on</strong>g>Die</str<strong>on</strong>g> toestand het sodanig versleg dat hy te voet met sy vrou na die naaste<br />
mense in die berge moes vlug. Sy swaer, J H Oosthuizen, saam met <str<strong>on</strong>g>JJ</str<strong>on</strong>g> de<br />
Beer, F de Beer en J H de Beer het hom tegemoet gekom. Alles in sy huis<br />
was toe afgebrand deur die oproerige stam. Jacobus het dit nie eers nodig<br />
geag om na sy huis terug te keer nie, aangesien alles in die vuur verlore was.<br />
<str<strong>on</strong>g>Die</str<strong>on</strong>g> uiteinde van die saak was toe dat die regering die oproerige stamme kom<br />
straf het.<br />
‘n Hele aantal van die groter stamme het gedurende die Mfekane tydperk<br />
teen mekaar geveg om heerskappy. Twee van hierdie stamme, die<br />
Ndwandwe en die Zoeloe wat hulle mag wou afdwing op die ander stamme<br />
in Natal, het ‘n groot bedreiging vir Dlamini ingehou. Teen die einde van die<br />
agtiende eeu het die Dlamini heelwat sukses behaal om sommige stamme<br />
byeen te bring <strong>on</strong>der hulle mag en het bande gesmee met die ander groepe<br />
om ‘n sterk politieke eenheid te skep. Hierdie magsbasis was egter nie sterk<br />
genoeg om die aggressie van hulle bure uit die suide af te weer nie. Teen<br />
<strong>on</strong>geveer 1820 het die Dlamini noordwaarts getrek <strong>on</strong>der die leierskap van<br />
K<strong>on</strong>ing Sohuza I, om ‘n veilige hartland in die sentrale Swaziland te vestig.<br />
Daar het die Dlamini hul magsbasis gek<strong>on</strong>solideer <strong>on</strong>der Sobhuza I en sy<br />
seun, Mswati II. Teen 1860 het Mswati II sy mag uitgebrei deur kleiner<br />
stamme te verower en te absorbeer, ver weier as die grense van die<br />
hedendaagse Swaziland.<br />
Swaziland het gedurende die laat negentiende eeu ‘n vreedsame verhouding<br />
met die Boere behou. <str<strong>on</strong>g>Die</str<strong>on</strong>g> Boere het aan Swaziland beskerming teen die Pedi<br />
en die Zoeloe’s gegee, terwyl die Swazi’s die Boere weer gehelp het om<br />
geskille met die Transvaalse stamme op te los.