blackbox-onderzoek veiligheidshuizen webpublicatie nr. 49 - Oapen

16
Een belangrijke voorwaarde is dat in de casusoverleggen vooral professionals werken, die een
aanpak bedenken vanuit gewenste effecten, in plaats vanuit de regels van de eigen
organisaties. Dit gebeurt in ieder geval voor de thema’s jeugd, veelplegers en huiselijk geweld.
Daarnaast worden in een aantal Veiligheidshuizen ook andere thema’s behandeld zoals
drugsgerelateerde problematiek en de groepsaanpak. De nazorg van ex-gedetineerden krijgt
in steeds meer Veiligheidshuizen vorm, zo blijkt uit de 0-meting.
Uit het onderzoek komen ook een aantal risicofactoren naar voren. De eerste factor betreft
het onvoldoende gericht zijn op de problemen. Bij de start lijken de Veiligheidshuizen geen
zicht op de omvang en de aard van de problemen te hebben, waardoor minder goed
vastgesteld kan worden wie men wanneer nodig heeft bij het aanpakken daarvan. De tweede
factor is het ontbreken van registratiesystemen, waardoor de interventies en resultaten
amper gemonitored worden. Ook zijn de systemen nog niet toegerust om
managementinformatie te genereren. Een derde factor is de medewerking van de
verschillende partners. Het risico van onrechtmatige gegevensuitwisseling speelt vooral bij
het betrekken van gemeentelijke instellingen bij nazorg en detentie. Een vierde factor is de
afhankelijkheid van personen. De professionals zetten zich voor 200% in, maar zij vormen
daardoor ook een kwetsbaarheid indien zij met hun werkzaamheden stoppen of overgeplaatst
worden.
Ondanks deze risicofactoren blijkt uit de evaluatie dat de Veiligheidshuizen een duidelijke
plek hebben gekregen in de bestrijding van criminaliteit en overlast. Hoewel veel
Veiligheidshuizen op dit moment nog maar kort operationeel zijn, is het duidelijk dat er al
veel positieve resultaten zijn te vinden, met name in de samenwerking en het ontwikkelen
van gerichte trajecten in individuele gevallen. Er is meer afstemming tussen justitiepartners
en zorgpartners. Naar verwachting zal in 2010 een vervolgevaluatie worden uitgevoerd.
Hierin zal vooral aandacht worden besteed aan de resultaten die in de Veiligheidshuizen
worden behaald.
Inmiddels zijn er projecten opgezet om de hiervoor genoemde risico’s te verkleinen en te
beheersen. Een ervan zijn de landelijke bijeenkomsten die worden georganiseerd waarbij
coördinatoren van Veiligheidshuizen elkaar ontmoeten en ervaringen delen. Tijdens deze
bijeenkomsten worden ervaringen uitgewisseld op het gebied van financiën,
registratiesystemen, monitoring en onderzoeken die in een aantal Veiligheidshuizen
plaatsvinden. Daarnaast hebben de bijeenkomsten een functie in het opbouwen en versterken
van de netwerken tussen de coördinatoren. Ook wordt onderzoek gedaan naar de
mogelijkheden om tot een landelijk registratiesysteem voor Veiligheidshuizen te komen, het