blackbox-onderzoek veiligheidshuizen webpublicatie nr. 49 - Oapen

onderscheid tussen binnenkant en buitenkantgegevens biedt hier naar onze mening geen
oplossing. Beide soorten informatie vallen onder de werking van de Wbp. Ook ‘dat’
51
informatie zijn immers persoonsgegeven waarop de privacywet- en regelgeving onverkort van
toepassing is.
In een paar gevallen wordt voor de rechtmatige grondslag uitgegaan van de uitdrukkelijke
toestemming (art. 8 onder a Wbp). De vraag is of dat een terechte grondslag is en of er wel
gesproken kan worden van “op informatie berustende vrije wilsuiting”. Ook binnen
Veiligheidshuizen vraagt men zich dat kennelijk af omdat in enkele gevallen werd aangegeven
dat indien de toestemming niet gegeven wordt, dan toch wordt overgegaan tot verstrekking
indien de partij van oordeel is dat de verstrekking noodzakelijk is. Daarbij is de ernst van de
situatie waarin de betrokkene of een gezinslid zich volgens het Veiligheidshuis bevindt een
belangrijk criterium.
3.3.2 Identiteit en identificatie
Het begrippenduo uit dit kopje kan op diverse manieren worden ingevuld. Identiteit is zoals
de persoon is, vastgesteld op grond van min of meer objectieve criteria. Identiteit wordt soms
ook gezien als imago, het beeld dat anderen van een persoon hebben.
Wanneer men identiteit omschrijft als het geheel van lichamelijke kenmerken die een
persoon onderscheidt van anderen, dan is duidelijk dat in veiligheidshuizen de identiteit een
belangrijke rol speelt. Zelfs zo belangrijk dat een persoon verwordt tot een casus. Iedere
partner aan het casusoverleg levert vanuit de eigen betrokkenheid gegevens aan om van die
identiteit een zo compleet mogelijk beeld te geven. Het gaat om alle karakteristieken die met
een bepaalde persoon in relatie kunnen worden gebracht. Dat kan zijn omdat er een bepaald
feit zich heeft voorgedaan (persoon als dader), maar ook omdat op basis van bepaalde
kenmerken het vermoeden bestaat dat mogelijk tot een strafbare daad zal worden
overgegaan. Met name daar kan het verschil tussen identiteit en imago opdoemen. Het
maken van risicoprofielen is een manier om dit tot stand te brengen. Het is een beeld dat
anderen van die persoon schetsen op grond van steeds meer informatie die met elkaar wordt
vergeleken, ieder vanuit een eigen referentiekader. Steeds slimmere technologie maakt de
profielen perfecter. Op basis van een aantal kenmerken kan verdacht gedrag inzichtelijk
worden en in een vroeg stadium worden aangepakt. Het is dit beeld dat in het geval van de
dader het risico bepaalt welke handelingen noodzakelijk zijn.
Het lijkt belangrijk dat goed bekeken wordt welke criteria het gedrag als verdacht typeren.
Dezelfde informatie kan immers in de verschillende contexten van de bronbestanden een