blackbox-onderzoek veiligheidshuizen webpublicatie nr. 49 - Oapen

strafvorderlijke gegevens, gegevens omtrent uitkeringen, gegevens omtrent woonsituatie,
detentiegegevens en politie- en strafrechtelijke gegevens. Naast het beeld van een min of
meer gecentraliseerde registratie met een aanzienlijke hoeveelheid gegevens zien we ook
48
voorbeelden van een relatief eenvoudige registratie met alleen conclusies op grond van een
casus en de afspraken die in dat verband zijn gemaakt. Het functioneel ontwerp van GCOS
wekt de indruk dat zij aan laatstgenoemde voorbeeld de voorkeur geven, aangezien steeds
gesproken wordt van ondersteuning ten behoeve van het casusoverleg. Hoe het ook zij, uit
het openbaar register van het College bescherming persoonsgegevens 1 komen slechts twee
meldingen voor, beide afkomstig van het Veiligheidshuis West Veluwe Vallei, die door de
verantwoordelijke is gedaan. Zij hebben de melding gecombineerd met die van de gemeente
Wageningen, de gemeente Ede en een UWV Werkbedrijf. Hoewel beide meldingen de indruk
wekken betrekking te hebben op dezelfde verwerking, kan dat helaas niet precies worden
vastgesteld vanwege de lage kwaliteit van de melding 2 .
Een tweede opmerking betreft de convenanten. Bij het vraagstuk van de bescherming van
persoonsgegevens wordt door veiligheidshuizen vaak aangegeven dat de zaken betreffende de
bescherming van persoonsgegevens in orde zijn omdat een privacyconvenant is opgesteld. De
convenanten zijn ondersteunend, zo is ook onze mening, en een hulpmiddel om een veilige
gegevensuitwisseling mogelijk te maken. Bij bijna alle Veiligheidshuizen wordt daarvoor
gebruik gemaakt van het model dat is opgesteld en beschikbaar gesteld door het ministerie
van Justitie. Het gaat dan voornamelijk om een generiek model dat per veiligheidshuis nader
moet worden ingevuld aan de hand van de situatie aldaar. In hoeverre dat op een juiste wijze
heeft plaatsgevonden kan om de hierboven aangegeven redenen niet worden beoordeeld,
ofschoon een aantal merkwaardige fouten erop wijst dat dit niet in alle gevallen even
zorgvuldig is gebeurd. Het convenant wordt veelal ook gebruikt als zogenaamd contract voor
alle deelnemers aan het samenwerkingsverband (als bedoeld in artikel 20 Wet
politiegegevens). In aanvulling op de convenanten zijn soms aanvullende privacyreglementen
opgesteld. Hoewel de opzet hiervan als zeer positief moet worden beoordeeld, moeten ook
kanttekeningen worden geplaatst bij de invulling. Zo wordt in een reglement het CBP
aangeduid als het Centraal Bureau Persoonsregistraties, terwijl natuurlijk het College
bescherming persoonsgegevens wordt bedoeld. Opvallend zijn ook de herhaaldelijke
verwijzingen naar artikel 22, vijfde lid, Wbp. In dat lid is aangegeven dat in aanvulling op
strafrechtelijke gegevens ook andere bijzondere gegevens mogen worden verwerkt. Dat lijkt
niet voldoende om de verwerking rechtmatig te laten geschieden, omdat er daarvoor eerst
een grondslag voor de Veiligheidshuizen moet zijn om strafrechtelijke gegevens überhaupt
ten behoeve van derden te mogen verwerken. Die grondslag is niet in alle gevallen even