NL.Trendwatch: gebruikersmarkt uitgaansdrugs in ... - Bonger Instituut

het aantal behandelingen op de Spoedeisende Hulpafdelingen (SEH) van ziekenhuizen na het
gebruik van GHB. Het jaarlijks aantal is in deze periode verviervoudigd tot ongeveer 980
slachtoffers in 2008. Interessant hierbij is dat ‘slechts’ 3% van de behandelde slachtoffers
denkt dat GHB (ongemerkt en onvrijwillig) in hun drankje is gedaan.
Panelleden noemen out gaan en gewenning als gezondheidsrisico’s. Out gaan door GHB
wordt vaak (zowel door degenen die out gaat als de omstanders) helemaal niet als negatief
ervaren. Sterker nog, er vinden heel wat (‘komische’) taferelen thuis plaats, zoals gezichtjes
tekenen op degene die out is gegaan of hem andere kleren aantrekken. Al deze activiteiten
worden vastgelegd en bewaard in het privéarchief van de vriendengroep. Aan het ‘G‐
slaapje’ 11 zelf worden volgens gebruikers ook geen vervelende (lichamelijk) bijeffecten over‐
gehouden, “zelfs geen hoofdpijn” (RG3:Zuid). Sommige gebruikers zien het out gaan als een
risico dat je aangaat als je besluit om GHB te gebruiken, juist omdat de dosering zo moeilijk
in te schatten is. De Tendens (2009) spreekt van het out gaan als part of the game. Maar in
een groot deel van de netwerken in onze panelstudie en die van Tendens (2009) is out gaan
geen optie tijdens het uitgaan, omdat je er meteen uit wordt gezet door portiers, terwijl je
vrienden door willen gaan én tegelijkertijd op je moeten letten. In de privésetting daarente‐
gen is alles geoorloofd. Er wordt op elkaar gelet en voor elkaar gezorgd.
Er is ook de schemerwereld van GHB. Meisjes die out gaan en dan beweren dat er iets in hun
drankje is gedaan, terwijl ze zelf de GHB hebben genomen. Dit om te voorkomen dat hun
ouders erachter komen. Veel gebruikers lijken niet door te hebben dat het gebruik van GHB
kan leiden tot gewenning. In het zuiden, noorden en in mindere mate het oosten van het
land zijn de eerste GHB‐‘verslaafden’ opgenomen. Zo waren er in 2007 vijftien personen die
vanwege een primaire GHB‐verslaving terecht kwamen bij Verslavingszorg Noord Nederland
(VNN), in 2008 was dit aantal gestegen naar veertig. Het gaat hierbij om residentiële opna‐
mes. Opvallend is dat GHB zich van een secundair middel naar een meer primair middel
ontwikkelt. Tot slot wordt door panelleden het gebruik van GHB in combinatie met alcohol
als zeer zorgwekkend en gevaarlijk gezien. In het eerdergenoemde rapport van de Stichting
Consument en Veiligheid blijkt dat ruim een derde van de slachtoffers naast GHB ook alcohol
heeft gebruikt. 12
Panelleden noemen de volgende nadelige bijwerkingen die door gebruikers worden ervaren:
Acuut: Behalve misselijkheid, vaagheid, de vieze smaak en niet lekker voelen, is volgens de
panelleden het overgrote deel ven de gebruikers wel eens out gegaan of de controle kwijt‐
geraakt. (Maar een groot deel van de gebruikers vindt dat out gaan erbij hoort.)
11
Korte comateuze toestand na het innemen van te veel GHB.
12
Zo is te lezen in het ‘Feitenblad genotmiddelen GHB’ van Quo Fadis, een samenwerkingsverband tussen
GGD Fryslân, Politie Fryslân en Verslavingszorg Noord Nederland (mei 2009).
140