NL.Trendwatch: gebruikersmarkt uitgaansdrugs in ... - Bonger Instituut

te of dagvaarding. De grootste in beslag genomen partij bedraagt die dag 54 ecstasypillen,
plus GHB. Interessant is dat de aangehouden en heengezonden cannabisgebruikers bij klei‐
ne hoeveelheden niet door de politie worden geregistreerd, noch de totale hoeveelheid in
beslag genomen cannabis. Op grond van onze observaties zijn er geen 91 maar ongeveer
200 personen aangehouden – althans, zij moesten hun drugs afstaan – waarvan ongeveer
de helft alleen cannabis.
Drugshonden: aromatische detectie op feesten
Over de inzet van drugshonden op Nederlandse dansfeesten is nog betrekkelijk weinig be‐
kend. Wat we wel weten is dat een drugshond in principe de geur van verschillende in Ne‐
derland meest voorkomende verdovende middelen kan opsporen. Heeft de hond een geur
herkend, dan maakt hij dit duidelijk door te gaan krabbelen en/of blaffen. 49 In de praktijk
hebben wij het speurwerk van de honden van dichtbij kunnen observeren op festivals waar‐
bij we meeliepen met de politie. Door gebruikmaking van o.a. ‘aromatische signalering’ krijgt
de politie een eerste indicatie of er sprake is van een vermoedelijke bezitter – een gebruiker
dan wel een dealer.
In Arnhem paste de politie de volgende werkwijze toe. Een groep agenten in burger staat in
koppels bij de ingang van het feest om in te grijpen als de drugshond na een geurdetectie bij
een bezoeker positief reageert. De hond gaat dan meestal zitten. Vervolgens geeft de hon‐
denbrigadier een sein door zijn hand in de lucht te steken, waarna de agenten de verdachte
uit de rij wachtende bezoekers pikt. Deze werkwijze wordt herhaald zolang er agenten zijn
en de hond nog in staat is om drugs te kunnen ruiken. Deze methode wekt soms verbazing
en irritatie op bij omstanders, die agenten in burger na aanwijzing van de hond plotseling op
zien duiken en zonder zich te legitimeren de buurman, een vriend of vriendin uit de groep
halen.
Van de hondenbrigadier krijgen we te horen dat een drugshond maximaal zo’n drie uur kan
werken. Hij wisselt elke 20 minuten met een andere hond. De hond gaat bij elke persoon
telkens het drugsregister af van vier middelen: cannabis, ecstasy, amfetamine en cocaïne.
GHB, ketamine en LSD ruikt deze hond niet. Een hond kan maar één persoon tegelijkertijd
ruiken, wat dus betekent dat hij in een rij wachtende of lopende bezoekers niet op voorhand
meteen naar de drugsbezitter loopt. Bovendien heeft de aangelijnde hond een beperkte
actieradius, waardoor bezoekers soms kans zien eromheen te lopen. Honden worden daar‐
om vaak strategisch opgesteld, bijvoorbeeld bij trappen. In het licht van deze ‘beperking’ van
drugshonden moeten we voor een deel de opmerkingen en anekdotes van drugsbezitters
plaatsen die beweren dat de hond hen tijdens het passeren niet opgemerkt heeft. Uit obser‐
vatie blijkt echter ook dat bezoekers door de drugshond soms ‘positief’ worden gedetec‐
teerd zonder dat zij iets op zak te hebben. De meesten verklaren dat ze onlangs nog een
wietzakje o.i.d. in hun tas of jas hebben gehad. We spraken onder andere een meisje dat
49 Janssen (2008).
56