NL.Trendwatch: gebruikersmarkt uitgaansdrugs in ... - Bonger Instituut

mingen van de gezondheidswerkers dat de incidentenpiek door de zerotolerancecontrole is
vervroegd. Het vermoeden van gezondheidswerkers dat bezoekers uit vrees voor politie
en/of beveiliging minder spontaan naar de EHBO gaan, wordt bevestigd door voorlichters,
die ook een minder ongedwongen houding van consumenten bij de infostand bespeuren.
Daarnaast zijn er signalen dat bezoekers zich minder veilig voelen in verband met mogelijke
cameraobservaties.
Preventiewerkers zijn vooral alert op welke effecten een striktere zerotolerancecontrole
heeft op gebruikers, en of dit ook consequenties heeft voor het (onvoorspelbare) gebrui‐
kersgedrag en de volksgezondheid. Preventiewerkers zien en horen dat bezoekers eerder
dan gepland ecstasy gaan slikken. Gevreesd wordt dat de alcoholconsumptie zal gaan toe‐
nemen. Bekend is namelijk dat op feesten waar meer alcohol wordt gedronken ook meer
geweldsdelicten en gezondheidsverstoringen worden gemeld door de EHBO posten. 54 Ge‐
bruikers die uit voorzorg geen middelen meenemen en op het feest zelf drugs willen kopen,
lopen ook een groter risico omdat aangeboden middelen op dancefeesten van mindere kwa‐
liteit zijn en de kans op gezondheidsverstoringen groter wordt. 55 Ook het preventiewerk ziet
dat dit ten koste gaat van de sfeer. 56 Ten slotte moet nog worden opgemerkt dat het breed
gemelde geforceerde gebruik voor aanvang van een festival overigens niet wil zeggen dat er
vóór het zerotolerancebeleid geen drugs van tevoren werden genomen ter verhoging van de
roesstemming.
Gezondheid en beleid
In de Amsterdamse ‘Dance Events Notitie’ wordt vanuit de zorg verondersteld dat een ver‐
anderend handhavingsbeleid ook leidt tot verandering van de sociale context (setting), waar‐
onder een ‘minder verspreid’ slikgedrag. 57 De GGD waarschuwt dat een streng handhavings‐
beleid het plegen van secundaire drugspreventie bemoeilijkt. Omdat de politie‐inzet per
dancefeest kan verschillen, is het moeilijk na te gaan of er een directe relatie is tussen ge‐
zondheidsincidenten en politie‐inzet. De vrees is dat mogelijk naar andere middelen of ver‐
schijningsvormen wordt gegrepen die of een langduriger effect hebben of niet door de
drugshond kunnen worden getraceerd (bijvoorbeeld GHB, ketamine en LSD). In het licht van
de pillenschaarste en gedaalde kwaliteit van ecstasypillen (DIMS, laatste kwartaal 2008)
komt daar als extra complicerende factor bij dat het gebruik van substituten, waaronder
MDMA poeder, door de hulpverlening als een ongewenste ontwikkeling wordt gezien. Ten
slotte is er behoefte aan een duidelijker omschrijving van de termen ‘drugsvrije feesten’ en
‘handel/dealen’. De praktijk wijst uit dat altruïstische motieven niet zelden een rol spelen
54
Pijlman et al. (2003).
55
Drugs Informatie en Monitoring Systeem (2009) en eerdere versies.
56
Van Parreren (2008).
57
Gemeenteraad Amsterdam (2008).
63