publicatie - Lotte van Laatum
publicatie - Lotte van Laatum
publicatie - Lotte van Laatum
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Kevser Kurşuncu<br />
In 1950 ben ik geboren in de stad<br />
Isparta, in het westen <strong>van</strong> Turkije.<br />
Volgens mijn paspoort ben ik in<br />
1949 geboren maar dit klopt niet.<br />
Deze stad is vooral bekend om<br />
zijn rozen en het knopen <strong>van</strong><br />
tapijten, de zogenaamde<br />
“Kilims”. Het is een grote stad<br />
maar mijn ouders waren veehouders.<br />
We hadden koeien en<br />
schapen die we verkochten.<br />
Het wol <strong>van</strong> de schapen werd<br />
gebruikt voor de tapijten. De wol<br />
ging dan eerst naar een andere<br />
familie die de wol kleurden,<br />
daarna kregen we het terug om<br />
het te verwerken in een tapijt.<br />
Eigenlijk zijn we het tapijt knopen<br />
pas gaan doen toen de kinderen<br />
groter werden. Na de basisschool<br />
was het normaal dat meisjes<br />
stopten met studeren. Toen ik op<br />
mijn twaalfde <strong>van</strong> school kwam<br />
heeft mijn vader een getouw in<br />
huis neergezet. Samen met mijn<br />
oudere en jongere zus ben ik<br />
een maand op les gegaan om het<br />
tapijtknopen te leren. Met zijn<br />
drieën knoopten we aan één tapijt<br />
in huis. Het duurde ongeveer een<br />
maand voordat we een tapijt <strong>van</strong><br />
twee en een half bij drie meter af<br />
hadden. Deze tapijten verkocht<br />
mijn vader dan aan mensen uit<br />
heel Turkije. Op het begin bracht<br />
dit 300 Turkse Lire op maar toen<br />
we er na een aantal jaren goed<br />
39<br />
1950 yılında Türkiye’nin batısında,<br />
Isparta’da doğdum.<br />
Pasaportumda 1949 yazılı, ama<br />
bu doğru değil. Isparta özellikle<br />
gülleri ve el dokuması kilimleriyle<br />
ünlüdür. Büyük bir şehir olmasına<br />
rağmen, ailem hay<strong>van</strong>cılıkla<br />
uğraşıyordu. İneklerimiz,<br />
koyunlarımız vardı, bunlar<br />
sonradan satıldı. Koyunların yünü<br />
kilim için kullanılırdı.<br />
Yün önce başka bir ailede boyanır,<br />
sonrasında bizde işlenir ve kilim<br />
dokunurdu.<br />
Biz çocuklar olarak, ancak biraz<br />
büyüdükten sonra kilim dokumaya<br />
başladık. İlkokuldan sonra kızların<br />
okumayı bırakması normaldi.<br />
12 yaşındayken ilkokulu<br />
bitirdiğimde, babam eve dokuma<br />
tezgahı getirdi. Ablam ve kız<br />
kardeşimle beraber kilim dokumayı<br />
öğrenmek için, bir ay ders aldık.<br />
Evde üçümüz kilim dokuyorduk.<br />
Eni iki buçuk, boyu üç metre olan<br />
bir kilimi yaklaşık bir ayda<br />
bitirirdik. Bunları babam<br />
Türkiye’nin her köşesinden<br />
gelenlere satardı. Başlangıçta<br />
dokuduğumuz bir kilim 300 lira<br />
getiriyordu, ama birkaç yıl sonra<br />
ustalaşınca bundan 1000 lira<br />
kazanmaya başladık.<br />
Bütün gün sadece kilim<br />
dokumuyorduk, ev işlerinde de<br />
anneme yardım ederdik.
Change language