publicatie - Lotte van Laatum

Ferdane Özkaya
Ik ben geboren in 1948 in Salur,
een klein dorp in de provincie
Karaman, in het zuidwesten van
Turkije. In dit boerendorp
hadden mijn ouders een boerderij
waar we voornamelijk schapen en
koeien hadden. Koeien voor de
melk en schapen voor de wol en
het offerfeest.
Van kinds af aan heb ik mijn
ouders mee geholpen op de
boerderij. Ik stond om vijf uur
’s ochtends op om het ontbijt
klaar te maken. Rond zeven uur
vertrokken we met mijn ouders
naar het land verderop.
Daar bleven we de hele dag met
de dieren, rond acht uur ’s avonds
gingen we weer naar huis.
Dan maakte ik nog brood voor
de volgende dag en rond middernacht
uur kon ik gaan slapen.
Het gezin bestond uit mijn ouders
en 9 kinderen waarvan ik de één
na oudste ben. We hebben altijd
in een goede situatie kunnen
leven, hoewel het hard werken
was.
Op mijn negentiende ben ik
getrouwd. Mijn man, Osman,
kwam uit een arm gezin, ze
hadden geen eigen huis en
bezaten ook geen dieren.
Een groot huwelijksfeest zat
er dus niet in. Ik ben bij mijn
schoonfamilie gaan wonen en ik
55
1948 yılında, Türkiye’nin
Güneybatısında, Karaman’a bağlı
Salur köyünde doğdum.
Annemle babam çiftçilik
yapıyorlardı. Koyunlarımız,
ineklerimiz vardı. İnekler sütleri,
koyunlar hem yünleri hem de
kurban bayramı için beslenirdi.
Çocukluğumdan itibaren
çiftlikte anne babama yardım ettim.
Sabahları beşte kalkar, kahvaltıyı
hazırlardım. Saat yedi civarında
annemlerle birlikte köyün biraz
ilerisindeki tarlaya giderdik.
Bütün gün orada hayvanlarla
ilgilenir, akşam sekiz civarında eve
dönerdik. Bir de evde ertesi günün
ekmeğini hazırlamam gerekir,
ancak gece yarısı yatabilirdim.
Annem, babam ve dokuz çocuktuk.
Ben ailemin ikinci çocuğuyum.
Çok çalışmamız gerekiyordu, ama
iyi durumda yaşayabiliyorduk.
On dokuz yaşındayken evlendim.
Eşim Osman’ın ailesi fakirdi.
Kendi evleri ve hayvanları yoktu.
Yani büyük bir düğünümüz
olmadı. Evlenince eşimin ailesiyle
yaşamaya başladım ve evin işlerine
yardım ettim. Eşim günlük iş
yapıyordu ve her gün o gün için
yeniden iş bulmaya çalışıyordu.
Evliliğimizin ilk dönemi zor geçti.
Bir yıl sonra ilk çocuğumuz doğdu
ve üç yıl sonra ailemiz dört çocukla