Waarom u de beste aandelen (nog steeds) in Amerika vindt - Iex

H E B B E N & H O U D E N
De activ
Hij is één van de grootste smallcap-beleggers van Nederland en één van de
actiefste. Frederik van Beuningen over beleggen met boerenverstand, het mooie
van een beursnotering en zijn liefde voor prachtige bedrijven.
door Pieter Kort / fotografie Herman van Heusden
Het statige landgoed Anderstein
in Maarsbergen is al ruim een
eeuw in bezit van de familie Van
Beuningen. Een aantal telgen van
die familie schreef industriële geschiedenis
door aan de wieg te staan van de Steenkolen
Handelsvereeninging (shv), maar de
afstammeling die kantoor houdt op het
landgoed en een deel van het forse familiekapitaal
beheert valt naar eigen zeggen
onder de “agrarische tak”. Frederik van
Beuningen groeide op op Anderstein, vertelt
hij terwijl we plaats nemen in het voormalige
koetshuis. “Daar liepen de koeien”,
zegt hij met een knikje naar het gedeelte
van het grondgebied waar nu – heel eigentijds
– een 27-holes golfbaan ligt.
Van Beuningen gebruikt niet voor niets het
woord “boerenverstand” als hij omschrijft
66
op welke manier hij zijn portefeuille smallcaps
runt. Dat verstand werkt heel aardig,
want in de 13 jaar dat zijn fonds Darlin bestaat
is het fondsvermogen al zes keer over
de kop gegaan. Inmiddels heeft het fonds
een omvang van 175 miljoen. Zusterfonds
Todlin, dat in bedrijven belegt met een
marktwaarde onder de 100 miljoen euro, is
55 miljoen euro groot.
Buiten de resultaten is ook de aanpak van
Van Beuningen opzienbarend. Hij was
een van de eersten, zo niet de eerste grote
belegger, die zich als aandeelhouder prominent
bemoeide met het beleid van de
onderneming. Inmiddels is aandeelhoudersactivisme
een alledaags verschijnsel,
maar tien jaar geleden keken managers daar
nog vreemd van op.
Van Beuningen vond het de normaalste
zaak van de wereld. “Ik heb na mijn studie
een tijd in de venture capital-wereld gewerkt
en daar zijn mijn ogen open gegaan.
Ik kreeg steeds meer aandacht voor actief
aandeelhoudersschap. Toen kwam vanzelf
het idee op om een participatiemaatschapij
voor beursfondsen te beginnen. Vooral ook
omdat de smallcaps toen erg in het verdomhoekje
zaten. Hoe kunnen echt mooie
bedrijven zo ondergewaardeerd zijn? In
1992 zijn Aleid Kruize-Schuitemaker en ik
begonnen met Darlin. Het concept was dat
we zouden investeren in 5%-belangen in
smallcaps. Dat was fiscaal gunstig, vanwege
de deelnemingsvrijstelling. Maar ik zag ook
mogelijkheden om de verborgen waarde
er uit te krijgen. In de participatiewereld
had ik gemerkt dat als bedrijven naar de