Aan de hand van de imam - Pauw & Witteman

IVA beleidsonderzoek en advies
Respondent 6: “Niet aanpassen, wel meer begrip tonen voor islamitische gebruiken
zoals geen hand geven aan een vrouw, het dragen van een boerka of hoofddoek en
tijd geven (tijdens school en werk) om te bidden.”
Respondent 9: “We moeten ons meer in elkaar verdiepen.”
Voor veel bezoekers lijkt juist het moslimgeloof de basis te bieden voor het gevoel
van (collectieve) identiteit. Meer nog dan Marokkaan, Somaliër of Nederlander te zijn,
voelt men zich ‘moslim’. Sommigen hebben dan ook moeite met het vinden van een
identiteit. Respondent 3: Ik voel me meer Nederlander als ik in het buitenland ben dan
wanneer ik in Nederland verblijf. In Nederland voel ik me een minderheid, anders, met
name door mijn geloof.”
Respondent 7: “Ik voel mij meer moslim dan Nederlander.”
Respondent 9: “Ik voel me moslim in Nederland en een beetje Nederlander.”
Respondent 16: “Ik voel mij geen Nederlander en ook geen Somaliër, eerder
wereldburger en ten minste moslim.”
Tolerantie
De geïnterviewde moskeebezoekers staan over het algemeen tolerant tegenover
voor hen mogelijk aanstootgevende, binnen de Nederlandse (en westerse) cultuur
geaccepteerde, verschijnselen zoals homoseksualiteit en het ‘bloot lopen’ (korte rokjes,
blote navels, e.d.) van vrouwen. “Wat niet-moslims doen, moeten ze zelf weten.”
Sommige respondenten wenden wel liever de blik af als zij deels ontblote vrouwen
zien, kijken om die reden niet graag naar de Nederlandse televisie of – en daaraan
stoort men zich over het algemeen wel – uitingen van homoseksualiteit in de publieke
ruimte. Een enkeling gaat verder, zoals respondent 10♀:
“Als ik kon kiezen zou ik een paar dingen wel willen verbieden, zoals homo’s en lesbiennes.
[...] Als de koran wet was zou het niet gebeuren. De koran geeft goed de grens
aan. Dat is belangrijk. [...] Nederland is een vrij land. Kijk naar mijn zoon. Die wil om
twee uur ’s nachts nog buiten zijn. Maatschappelijk werk zegt: praten. Maar dat helpt
niet. Hij luistert niet. Dat is moeilijk.”
Of zoals respondent 16 het verwoordt: “Vrijheid is een overdrevenheid in Nederland.
Alles mag en kan, zoals homoseksualiteit. Toch mogen Nederlanders eigen ideeën
hebben die door buitenlanders gerespecteerd moeten worden.”
Respondent 5: “We moeten ieder vanuit onze eigen waarden en normen blijven denken
en deze respecteren. Als ik niet tevreden ben of me ergens aan stoor, moet ik
vertrekken”.
Men lijkt intoleranter te staan tegenover mensen van de eigen cultuur en achtergrond
die hun geloof onvoldoende serieus nemen, dan tegenover de ongelovigen die
immers ‘onwetend’ zijn, waardoor hen in feite niets valt te verwijten.
41