2011 - 2012 - Vormingplus Antwerpen

Algemeen beleid
Vormingplus regio Antwerpen opteert vanaf 2007 voor een stapsgewijze realisatie van een behoeftegerichte 1
aanpak op maatschappelijke problemen van vandaag. Dat wordt neergelegd in het beleidsplan 2011 – 2015 en
is in uitvoering.
Ten aanzien van het aanbodgerichte 2 werk neemt Vormingplus vanaf najaar 2006 (en vanaf 2010 uitsluitend)
een dienstverlenende opstelling in: het faciliteren van de vele lokale aanbieders in de regio.
In 2007 wordt beslist de werking te ontplooien vanuit vier invalshoeken, waaruit later de strategische doelen
van het beleidsplan worden afgeleid.
1. Interculturaliseren. We willen mensen betrekken bij een wisselwerking tussen culturen en hen stimuleren
om constructief om te gaan met diversiteit.
Strategisch doel 1. Onze producten, diensten en organisatie zijn afgestemd op de verschillen tussen
mensen en groepen.
2. Maatschappelijke weerbaarheid voor kwetsbaren. We willen dat mensen over nodige competenties
beschikken om kritisch mee te kunnen in een steeds complexer wordende samenleving.
Strategisch doel 2. Mensen beschikken over de basiscompetenties om kritisch deel te nemen aan de
informatiemaatschappij.
3. Stedelijk samenleven. We willen dat in een verstedelijkte regio mensen mee kunnen bouwen aan een
bruisende en duurzame samenleving, en dat ze kunnen bijdragen aan vormen van culturele en
maatschappelijke vernieuwing.
Strategisch doel 3. Er zijn vernieuwende, integrerende praktijken opgezet op ecologisch, economisch,
sociaal en cultureel vlak.
4. Lerende gemeenschappen. We willen mee bouwen aan lerende gemeenschappen door (boven)lokale
actoren te ondersteunen bij het systematisch mogelijk maken van leerzame praktijken.
Strategisch doel 4: lokale partnerschappen tussen verschillende geledingen van de maatschappij hebben
de cultuur van het leren in hun gemeenschap bevorderd, en mensen en organisaties gemotiveerd om te
leren.
In de loop van 2011 wordt beslist om als gevolg van wijzigend Vlaams beleid ter zake de uitvoering van dit
doel drastisch in te krimpen (zie verder).
Van 2009 tot en met 2011 zetten we ‘werven’ op waarmee we tijd en ruimte voor experiment en onderzoek
creëren op vlak van nieuwe media & sociaal kapitaal, duurzame economie, informatiegeletterdheid en
opvoedingsondersteuning. De resultaten kleuren vandaag de reguliere werking.
1 Behoeftegericht werken vertrekt bij een actieve dialoog met betrokkenen om de vage, subjectieve of soms toegeschreven
behoeften op het spoor te komen. Ze behoeven verheldering, verscherping. Ze worden gearticuleerd tot werkbare
educatieve behoeften waar een educatief aanbod ook een echt antwoord op kan bieden. Op basis hiervan programmeren
zou je proactief en toekomstgericht kunnen noemen: je anticipeert in feite op toekomstige vragen, je investeert in het
verhelderen en activeren ervan.
2 Bij aanbodgericht werk ligt de sturing bij het eigen ‘buikgevoel’, bij de eigen ambities. Je stelt je vragen als ‘wat willen we
zelf’, ‘wat hebben we in huis’, ‘waar willen we rond werken’. Je doet dat niet ‘out of the blue’. Je ontwikkelt doorheen de
jaren een visie op je organisatie, op je doelpubliek, op wat slaagkansen heeft, … Aanbod dat zo ontstaat, kan je uitproberen
en kalibreren of fijn stellen door ‘trial and error’ …
Van den Eeckhaut Gie, 2009, Leren in beeld brengen, een praktijkboek voor vormingsinstellingen, Brussel, SoCius.
VORMINGPLUS REGIO ANTWERPEN ‐ VOORTGANGSRAPPORT 2011 – 2012 9