ed vertel nog eens... - het CommunicatieGilde

14 roalter wind nr 9
irma la douce
of we samen niet iets met bridge konden opzetten. We hebben toen de
Met z’n vrouw maakte Surig een goede afspraak: ‘ik de school, zij het huiskamercompetitie WSV (Wijnen, Surig Veldhuis) in het leven geroe-
sociale werk’. Zo was zij onder andere actief bij de peuterspeelzaal, pen en daaruit is de huidige bridgeclub ontstaan die momenteel 325
speeltuin Blekkerhoek en de lokale woningbouwvereniging. ‘Ik kreeg leden telt. Sinds anderhalf jaar mag ik mezelf voorzitter noemen. Dat
zo de ruimte om in de avonduren verder te studeren en in die tijd was was eigenlijk niet de planning. Toch vond ik dat ik het moest doen en dat
de betrokkenheid bij de leerlingen volgens mij ook groter. We doken er
als docenten echt bovenop om het uiterste uit de leerlingen te halen. Je
zal wel met de ontstaansgeschiedenis te maken hebben.’
moet niet alles van vroeger verheerlijken, maar dat was een sterk punt mammoetwet
van toen. Het gaat er nu op de scholengemeenschappen heel anders Via de naam Jo Wijnen komen we weer uit bij het gespreksonderwerp
aan toe’, aldus de Raaltenaar die zich erg verwant voelde met de school. onderwijs. Als docent heeft Surig vele vakken gegeven. Onder andere
Volgens zijn echtgenote is hij zelfs een keer rond het middernachtelijk Nederlands, aardrijkskunde en muziek (‘ik kon een beetje piano spe-
uur naar school gegaan. ‘Er was al eens ingebroken, dus in mijn naïviteit len’), maar zijn hart ging uit naar de exacte vakken wiskunde, natuur-
dacht ik dat het goed zou zijn als iemand een
kunde en scheikunde. Vanaf 1972 veranderde
oogje in het zeil hield. Dan ging ik met een
er echter veel in het onderwijs. Met de intrede
groot stuk ijzer op pad. Ze moesten me niet
Ed vertel nog eens...
van de Mammoetwet werd het namelijk moge-
aan mijn school komen…’
lijk om naast het lesgeven andere functies uit
Het onderwijs blijft natuurlijk de rode draad in
‘Wel kreeg ik de functie van adjunctte
oefenen. Offenberg vroeg hem om decaan
het gesprek, maar we zijn langzaam aanbeland
directeur aangeboden. Natuurlijk was ik
te worden. ‘Dat paste mij wel, want zo kon
bij het sociale leven. ‘We moesten er wel een
met 32 jaar nog een jong broekie, maar ik
ik met leerlingen en ouders in gesprek over
beetje inkomen’, zegt hij lachend. ‘Op een ge-
voelde dat ik het aankon.’
een mogelijke vervolgstudie. Ik sloeg twee
geven moment hoorden we dat er in Raalte een
vliegen in één klap: meer afwisseling in mijn
bioscoop was (bij het Wapen van Raalte, rb)
werkzaamheden en de kans om leerlingen nog
en dat ze met Irma La Douce een goede film
beter te helpen.’
zouden draaien. Ons vermoeden was dat het wel storm zou lopen, maar Ook de school veranderde en breidde zich uit. Op een gegeven mo-
er zat slechts een paar man en een paardenkop in de zaal.’
ment ontstond bij het bestuur de behoefte om MAVO Salland samen
Zijn geheugen is nog bijzonder goed en zo komt de ene na de andere te laten gaan met HAVO en VWO. ‘Dat viel niet helemaal goed bij het
anekdote op tafel. ‘Ik heb ook nog een blauwe maandag paard gereden’, onderwijzend personeel. Tenslotte waren we werkzaam op een school
vertelt hij terwijl hij opnieuw in lachen uitbarst. ‘Dat was een drama. met zo’n 600 leerlingen en daarmee was ons bestaansrecht meer dan
Ik had een paard met de naam Ajax. Dat stond me als Amsterdammer voldoende bewezen. Ik werd naar voren geschoven om als woordvoerder
natuurlijk wel aan. Het beest was echter niet vooruit te branden. Nadien op te treden. Het zal wel te maken hebben gehad met het feit dat ik als
was het in de manege altijd wel gezellig. Rond de potkachel bij Mans Amsterdammer het hart op de tong heb.’
werden ongetwijfeld de mooiste verhalen verteld, maar we kregen er In dezelfde tijd speelde eveneens de naderende opvolging van schooldi-
door het dialect niet veel van mee. Het leek wel of we in China terecht recteur Offenberg. Hij schoof de naam van Surig naar voren, maar het
waren gekomen.’
sollicitatiegesprek met de benoemingscommissie duurde niet erg lang.
Na zijn actieve loopbaan is hij geregeld benaderd voor allerlei functies, ‘Ik stond binnen vijf minuten weer buiten. Ze wilden mijn kandidatuur
maar dat heeft hij altijd verre van zich gehouden. Op één na: de bridge- alleen steunen als ik akkoord ging met de samenvoeging met HAVO en
club. ‘Daarmee heb ik al een jarenlange band. Jo Wijnen, een collega van VWO. En daar hadden we net met z’n allen hard tegen geprotesteerd. Ik
RK Mavo Salland, kwam in onze begintijd in Raalte bij me met de vraag werd toen dus geen directeur. Wel kreeg ik de functie van adjunct-directeur
aangeboden. Natuurlijk was ik met 32
jaar nog een jong broekie, maar ik voelde
dat ik het aankon.’
Van 1972 tot 1980 werkte Surig prima
samen met directeur Maarschalkerweerd.
Het lesgeven bleef in die tijd beperkt tot
slechts vier uurtjes. Mede daarom besloot
hij om in de avonduren bij te klussen in
het volwassenonderwijs. ‘Dat was eigenlijk
bedoeld voor mensen die de kans niet hebben
gehad om naar het regulier voortgezet
‘En? Waarom moet jij je bij
onderwijs te gaan. Sommigen deden het
mij melden?’ Veel lezers en
heel goed en zijn zelfs op de universiteit
ook de scribent dezes zullen
terecht gekomen, werd me duidelijk toen
zich wel eens met knikkende
we vele jaren later tijdens een wandeling
knieën bij de directeur hebben
moeten melden.
op de hei in Lemelerveld twee dames uit