ed vertel nog eens... - het CommunicatieGilde

60
details maken ze snel duidelijk dat ze er genoeg over hebben verteld. We
besluiten dan ook om in het voormalige gokhol te gaan eten. Maar dan
vertelt uitbater Jan Beverdam over de forellen die hij de dag ervoor heeft
gevangen. Met alle liefde en plezier wil hij die voor ons klaarmaken. Tja,
kiezen tussen een pannenkoek of een vers gebakken forel is niet moeilijk.
Samen met een ‘bijpassend’ biertje, een La Chouffe, laten we het ons
goed smaken.
De koopavond in het winkelcentrum van Heino loopt ten einde en
wij lopen richting restaurant Peter Pan, op zoek naar sporen van het
casino. Even buiten Heino zien we de verlichting van het restaurant
al vanaf grote afstand. De laatste eters verlaten net het pand wanneer
wij de parkeerplaats op wandelen. Mede-eigenaar Rijk Brosius lijkt niet
verbaasd wanneer we hem vragen naar het verleden van zijn etablissement.
Ondanks zijn jonge leeftijd is hij bijzonder goed op de hoogte van
de geschiedenis. ‘Er heeft hier van alles gezeten. Eerst een autohandel,
daarna een Chinees, een schnittzeltent en een grillrestaurant. En nu dus
een pannenkoekenrestaurant.’ Brosius heeft zijn best gedaan om het
restaurant van binnen een passend interieur te geven. ‘Iets met piraten.’
De grote zaal is bijna geheel gevuld door een grote boot. Daar binnen en
omheen staan vele tafeltjes. ‘Boven hebben we speelruimte voor de kin-
roalter wind nr 9
deren. Een bioscoop en allerlei speeltuigen.’ Waar twintig jaar geleden in
dikke rookwalmen werd gegokt, kruipen en klauteren nu dus de kinderen
van de gasten van Peter Pan. Brosius neemt ons mee naar boven en laat
ons zelfs ‘de suite’ zien. ‘Er heeft hier ook nog een motel gezeten. En de
kamer onder het driehoekige dak was de suite. Ook ontdekten we bij het
verbouwen nog een spiegelplafond met gouden strips en palen. Voor
danseressen misschien?’
Weer beneden in de nu lege eetzaal kijken we peinzend rond. We hebben
vandaag niet kunnen gokken in Heino maar gokken er wel op dat we
slechts een tipje van de sluier hebben gelicht. Een sluier waarbij na twintig
jaar nog steeds de fantasie makkelijk mee op de loop gaat, getuige
de terughoudendheid van de lokale bevolking met betrekking tot het
gedetailleerd vertellen over wat er preciés is gebeurd aan de Zwolseweg.
Ook weten we zeker dat de dames van de VVV, als die nog geopend was
geweest, ons deze bestemming niet als tip hadden meegegeven op onze
reis rondom Roalte. Maar we besluiten onze dag met de wijze woorden
van de grote dichter en musicus Van der Lubbe: ‘Wat je zoekt is niet te
vinden en je vindt niet wat je zocht.’
‘Het was dus
eigenlijk niet
illegaal.’
JAN PELLEGROM
Roalter Wind bedrijft onafhankelijke reisjournalistiek. de redactie is vrij in onderwerpkeuze en wijze van presentatie, zonder commerciële of andere
inmenging. consumpties van verslaggevers kunnen deels bekostigd worden door derden maar zonder toezegging over het resultaat.