ed vertel nog eens... - het CommunicatieGilde
ed vertel nog eens... - het CommunicatieGilde
ed vertel nog eens... - het CommunicatieGilde
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
40<br />
Niets was Fr<strong>ed</strong> en Ben de Roos te dol: Dolle Dries van<br />
Wijhe ín Wijhe op skeelers.<br />
Vader wijst zoon op zijn plaats.<br />
Ben’s bijdrage aan de canon van Raalte: Barcelona mét<br />
Koeman en Cruyff aan de Jan van Arkelstraat.<br />
Statieportret in Wijhe<br />
Ben (66) en Fr<strong>ed</strong> (40) waren jarenlang samen<br />
eigenaar van Keukenland Wijhe. Ben doet <strong>het</strong><br />
inmiddels alweer wat jaren rustig aan, alhoewel<br />
rustig in dit geval relatief is. “Want ik kan toch<br />
niet stilzitten. Ik ben de hele week druk.” Fr<strong>ed</strong><br />
zwaait sinds 2005 in zijn eentje de scepter over<br />
de Wijhese keuken/tuinmeubelzaak.<br />
Ben moest al vanaf de wieg tegen de stoom in.<br />
Hij werd twee maanden te vroeg geboren en<br />
vocht om te overleven. Zijn mo<strong>ed</strong>er stierf na<br />
zijn geboorte. “Ik kom uit een arbeidersgezin;<br />
mijn ouders hadden <strong>het</strong> niet bre<strong>ed</strong>. Omdat<br />
mijn vader moest werken, werd ik ondergebracht<br />
in Angeli Custodes. Eigenlijk heet ik<br />
Derk Wiechert, dat zijn de voornamen van mijn<br />
beide opa’s. Maar in Angeli Custodes werd <strong>het</strong><br />
Ben. Ik sliep daar in een mandje, een ben, en al<br />
snel noemden de zusters me zo.”<br />
Ben was op school geen go<strong>ed</strong>e leerling. Ging<br />
tegen <strong>het</strong> gezag in. “Ik kon best go<strong>ed</strong> leren,<br />
maar vertikte <strong>het</strong>. Ik was een lastige ‘kearl’.”<br />
Na de lagere school ging hij naar de Textielvakschool<br />
in Nijverdal. Maar al snel bleek dat<br />
Ben last had van textieleczeem. Dat betekende<br />
een nieuwe carrière. “Ik kocht een kist met<br />
gere<strong>ed</strong>schap en ging de bouw op. Ik had <strong>nog</strong><br />
nooit een hamer vastgehouden, maar ik r<strong>ed</strong>de<br />
roalter wind nr 9<br />
TEkST: WouTER GRooTE SCHaaRSBERG / foTo: VINCENT HaRTMaN<br />
Tegen de stroom in<br />
met Ben en Fr<strong>ed</strong><br />
De Roos<br />
geldingsdrang hebben ze allebei, daar doen Ben en zijn zoon fr<strong>ed</strong> de Roos niet<br />
moeilijk over. Ze houden er nou eenmaal van om tegen de stroom in te gaan. “Als<br />
mensen denken dat ik iets niet kan, moet <strong>het</strong> gebeuren”, stelt Ben. “lukt <strong>het</strong> niet,<br />
dan was <strong>het</strong> in elk geval de moeite waard om <strong>het</strong> te proberen.” fr<strong>ed</strong>: “Als ze tegen<br />
me zeggen dat ik linksaf moet, ga ik rechtsaf. niets moet!”<br />
me.” Ben werkte zich daarna stapje voor stapje<br />
op in de bouwwereld. Uiteindelijk kwam hij<br />
na vele tussenstations terecht bij Bouwb<strong>ed</strong>rijf<br />
Schrijver uit Heino, waar hij aan de slag ging<br />
als bouwkundig calculator. De ijverige De Roos<br />
werd na positieve geluiden van zijn baas benaderd<br />
om als algemeen b<strong>ed</strong>rijfsleider in dienst<br />
te tr<strong>ed</strong>en bij een tegelb<strong>ed</strong>rijf in Wierden. Dat<br />
betekende zijn introductie in de keukenwereld.<br />
“Na een aantal jaren besloot ik om voor mezelf<br />
te beginnen”, <strong>vertel</strong>t Ben. “We praten over <strong>het</strong><br />
begin van de jaren tachtig. Ook toen ging <strong>het</strong><br />
slecht met de economie. Ik zag <strong>het</strong> als een<br />
uitdaging om juist in die tijd te proberen om<br />
zelf iets op te zetten.” En dat de<strong>ed</strong> hij. Met een<br />
compagnon startte hij in Raalte met Liroo, een<br />
keukenb<strong>ed</strong>rijf/groothandel in tegels.<br />
Voor gek verklaard<br />
Fr<strong>ed</strong> was in die tijd al in zijn tienerjaren beland.<br />
“Ik was een rustig jochie”, stelt hij. Zijn pa kan<br />
na <strong>het</strong> horen van dat laatste een ‘huh’ overigens<br />
niet onderdrukken. “Ik was niet rebels”,<br />
vervolgt Fr<strong>ed</strong> grijnzend. “Maar in de klas was ik<br />
go<strong>ed</strong> aanwezig. Met leraren heb ik echter nooit<br />
gezeur of trammelant gehad.” Op zaterdag<br />
stond hij zijn pa bij in de zaak. “En op zijn vijf-