ed vertel nog eens... - het CommunicatieGilde

is er dan nooit wat te doen in roalte?
van klassieke muziek en het beste pak, maar dat is nooit iets van hier
geweest en ook in de stad wordt dat beeld zeker minder. Hier komt in
principe geen driedelig grijs naar binnen. Zeker niet bij voorstellingen
zoals Zwiekoteboebo, Höllenboer en Helligen Hendrik. Dat is een ons
kent ons publiek en dat loopt liever in een spijkerbroek.’
Het wordt tijd om mijn plekkie in het theater op te zoeken, maar voordat
we daar komen, moeten we een flink aantal meters door een soort grote
rioleringsbuis. Ik moet eerlijk zeggen dat ze er alles aan hebben gedaan
om de spanning voor de première van Höllenboer’s jongste programma
op te bouwen! Als aan het eind van de tunnel
het licht gloort, bekruipt mij het gevoel dat
voetballers moeten hebben als ze voor het
eerst in hun spelersloopbaan het voetbalveld
in De Kuip mogen betreden. Komend uit een
lange spelerstunnel sta je ineens oog in oog
met het heilige Rotterdamse voetbalgras.
Hoe kritisch ik me ook wil opstellen, kan ik niet
anders concluderen dan dat het HOFtheater
een geweldig sfeervol en knus theater is. Ik had al wel vaker gehoord
dat ook de landelijk bekende artiesten er graag komen, maar daarvan is
geen woord gelogen. En in tegenstelling tot het theater van de politiek
(de raadszaal in het gemeentehuis) is het rode pluche hier wel voor de
bezoeker.
lijfspreuk van salland
‘Jappel, wos en beunties’ is de titel van de voorstelling van Höllenboer
met als ondertitel ‘Sallandse haute cuisine’. Net zoals het overgrote
Raaltenaren voelen zich
senang in tijdelijke foyer
van ‘t HOFtheater
deel van het publiek vermaak ik me kostelijk met de woordgrapjes van
Gerard Oosterlaar, is de verkouden Bas van den Toren weer die heerlijke
muzikaal goede droogkloot en bewijst Hans Nieuwenhuis al jaren een
prima muzikale versterking te zijn voor het illustere duo dat nu als trio
door het leven gaat. Eén zin van Gerard spookt me een aantal weken
later nog door het hoofd en die wil ik u niet onthouden: ‘Wie zwiegt in ’t
oost’n better dan dät ze in ’t west’n kunt proat’n.’ Het zou de lijfspreuk
van Salland kunnen zijn als we deze regio eindelijk een keer afsplitsen
van de rest van Nederland.
De meningen na afloop lopen wat uiteen. De
één vond het een geweldige voorstelling met
mooie liedjes, terwijl de ander iets meer grapjes
had verwacht. Wel is iedereen het er over
eens dat we - net als Höllenboer zojuist heeft
verteld - zuinig moeten zijn op onze Sallandse
mentaliteit en eenvoud. En wat vinden de
bezoekers van de ‘nieuwe’ foyer? De vrouwen
klagen een beetje over de kou, maar dat wordt
door de vrijwilligers gauw verholpen en de mannen vermaken zich er
prima met hun bier uut ‘n flessie. Uit de drankomzet van het HOFtheater
blijkt ook dat de tijdelijke foyer het helemaal niet zo slecht doet.
Integendeel! Is het dan niet een idee om de tent gewoon te laten staan?
‘Tenslotte staan we de hele zomer in alle dorpen van de gemeente ook
al in de tent’, merkt één van de (mannelijke) bezoekers op. Het zou een
grap van Höllenboer geweest kunnen zijn…
Liedties van Höllenboer en bier uut ‘n flessie.
37