'Wij verwachten saamhorigheid' - Hospitality Management

column
de jeugd
van tegenwoordig
a L L e g R o I n n - o V a t I o n S , a m S t e R D a m
a L L e g R o @ I n n - o V a t I o n S . C o m
De van een strenge scheiding voorziene haren zijn kort opgeknipt,
de van keurig geknoopte dassen voorziene boorden zijn hooggesloten,
terwijl de ogen recht de lens inkijken. Ze lijken allemaal
op elkaar, op de zwart-witfoto’s van de vroegste lichtingen hotelschoolstudenten.
Die foto’s doen vermoeden dat er weinig te lachen
viel in hun dagelijks bestaan. Wie een soortgelijke foto nu
maakt, krijgt een geheel ander beeld te zien: korte haren, lange
haren, zelfverzekerde, vrolijke gezichten, dasloze boorden... Hier en
daar zelfs een kleine piercing. De tijden zijn veranderd.
In het uitstekende Elements restaurant van ROC Amsterdam werd
ik zeer vakkundig geadviseerd door een piepjonge sommelier-inwording
die op zijn hoofd een kunstige hanenkam had geconstrueerd.
In dezelfde week werd ik, in het nieuwe kasteelrestaurant
van de dit jaar jubilerende Hotelschool Maastricht, vakkundig en
met flair bediend door studenten in praktijkuniformen. Het uniform
voor de jongens kent daar geen das. ‘Schande!’ mompelden
behoudende ondernemers. ‘Hulde!’ zei ik, want het gaat om gastvrijheid.
Natuurlijk wil het oog ook wat en is een zekere mate van herkenbaarheid
van het personeel van belang. Maar de generatie die nu
de arbeidsmarkt betreedt, vindt het ongelooflijk belangrijk om
zichzelf te kunnen zijn en om een zekere mate van vrijheid te
hebben. Conventies als het dragen van een das, die geen ander
doel lijken te dienen dan het behouden van een traditie, komen
daarmee onder druk te staan. Dat is natuurlijk altijd al zo geweest,
maar tegenwoordig heeft de werkzoekende meer te zeggen op de
arbeidsmarkt dan vroeger. Dan wordt het buigen of barsten. Beter:
meebewegen.
Er is veel onderzoek gedaan naar wat de jonge arbeidsmarkttoetreder
van vandaag werkelijk zoekt. Zulke onderzoeken brachten
naar voren dat de jongere van nu zichzelf verantwoordelijk voelt
voor zijn of haar carrière. Bij het zoeken naar een baan is men in de
eerste plaats op zoek naar een goede sociale sfeer, direct gevolgd
door interessante carrièremogelijkheden en een boeiende functie.
Zaken als geld en zekerheid blijven belangrijk, maar halen de top
drie dus niet.
De hotelsector heeft alles in huis om de jonge generatie in te kunnen
lijven, maar moet op een aantal punten veranderen om die
kansen ook daadwerkelijk te pakken. Het kan best nog wat worden
met die jeugd van tegenwoordig…
hospitality management • nR 5 - 2010 • 23