A (los bestand) Doordat in veel dialecten de ... - Flytande svenska

jong, jonk I. (bn) [jong,joeng, jonk, joenk] - (ook) ongehuwd, vrijgezel: zij is jong gebleven - zij
is nooit getrouwd - O, W. // jongde (v) - (W) jonge jaren, jeugd. // jongedochter (v)
ongehuwde jonge vrouw, vrijster. // jongens (mv) - (ook) kinderen, koters, blagen. // jongers,
joengers (mv) - (W, Zws) (gezamenlijke) kinderen (van één gezin of familie). // jongske,
joengske (o) - 1. (W) meisje; 2. (van een dier) jong, jonkie: kattenjongskes. // jongst (bn,
bw) - 1. onlangs, jongstleden; 2. in: de jongste tijd - de laatste tijd. // jonkheid (v) - 1. jeugd;
2. (Brg) jongeman, jongevrouw. // jonkman (m) - vrijgezel; var: oude jonkman. // jonk volk
(o) - jongeren, jeugd: en ’t jonk volk, God, mag dat daar vrijen? (Willlem Vermandere).
jong, jonk II. (o) [joeng, joenk, jonk] - (ook) 1. groot meisje: een schoon jong; 2. (minachtend)
jong persoon: da joenk zou beter zwijgen; 3. (Leu) [junk] jongen. // jong, joeng (collectief
mv) - (Ant, Hass) kinderen, kroost, koters, blagen: nen hielen hoop joeng - een hele bende
kinderen; ne nest mee joeng - een kroostrijk gezin, z’hemme vier joeng. // jongelen (ww) -
(Leu) [jungele] jongen werpen, jongen. // jongelen (mv) - (Leu) [jungele] kinderen, koters,
blagen. // jongene [joengene] - (Gent) (aanspreking) - 1. (vriendelijk) jong, beste man, m’n
beste, ouwe jongen; 2. (onvriendelijk of minachtend) kereltje, ventje.
jonkeren - (v. hond) - janken - Maas.
jonnen - gunnen; var: onnen (zL); jeunen (W, O). // jonst (v) gunst; var: jeunste. - Vgl. jeunen.
jos (m) [zjos] (