A (los bestand) Doordat in veel dialecten de ... - Flytande svenska

aangaans (voorz) [angôns] – betreffende, aangaande: angaans dadde – wat dat betreft – Brg.
aangebrand - (bn) (ook) 1. (v.e. mop, prent, tekst) gewaagd, schuin; 2. in: dat ruikt (riekt)
aangebrand – daar zit een luchtje aan.
aangedaan (bn) – (ook) 1. gekloft, fijn gekleed; 2. slordig aangekleed – Brg.
aangedampt, zie aandampen.
aangeduid (bn) – (v.e. persoon) aangewezen: de aangeduide persoon zijn – de geschikte, de
aangewezen persoon zijn.
aangekaart in: ergens niet aangekaart zijn - ergens niet welkom zijn: ich ben doa neet
aangekaart - Maas.
aangekocheld (bn) – (ongunstig) ingeduffeld, ingepakt – Brg.
aangekommen (bn) – (va, vlees) bedorven – Brg.
aangeladen, aangelajen - 1. aangeschoten, tipsy; 2. beslagen; var: aangeslegen (O). - Vgl.
aanladen.
aangenaam in: aangename kennismaking! – aangenaam!, aangenaam kennis te maken.
aangepaterneerd (bn) - weinig smaakvol aangekleed - Gent - Vgl. aangepatroneerd.
aangepatroneerd (bn) - opgedirkt - Leuu [ongepatroneid]. - Vgl. aangepaterneerd.
aangeplakt in: aangeplakt staan – 1. (van onroerend goed) te koop staan; 2. vermeld staan op
een aanplakbiljet (aan kerk of stadhuis ivm rouwbericht of ondertrouw); var: aangeplakt
hangen, aangeplakt zijn; vgl. in ’t kaske hangen – Brg.
aangeschroefd (bn) (∼Eng. screwed) – tipsy, aangeschoten.
aangeschoefeld (bn) – 1. slordig aangekleed, 2. rommelig in mekaar gestoken – Brg.
aangeslagen (bn) - (ook) 1. (Gent) beschimmeld; 2. (v. ruiten, spiegels) beslagen.
aangetotterd (bn) – slordig aangekleed – Brg.
aangestoten (bn) – opzichtig, vreemd aangekleed.
aangetroeteld (bn) - (Gent, Brg, Kor) raar aangekleed. // ←aangetoorteld (bn) - (Kor) id.
aangetujjeld (bn) - slordig aangekleed - Maas. - Vgl. tujjelen.
aangeven in: iemand iets niet aangeven - iemand tot iets in staat achten: ge zoudt heur dat niet
aangeven - ik had haar daartoe niet in staat geacht. - Vgl. nageven.
aangevezen (bn) - dronken – Ant, Mech.
aangewezen in: het is (niet) aangewezen dat... – het is (niet) raadzaam, het verdient (geen)
aanbeveling, het is (niet) wenselijk dat...
aanhalen - (ook) onthalen - zL [onhole]. // aanhalig (bn) – (ook) besmettelijk: die ziekte is
aanhalig. // aanhaletig (bn) [met doffe e] – (zL) aanhalig, aanhalerig.
aanhang (m) - (ook) 1. aanhorigheden, bijgebouwen, opstal; 2. (Maas) [aanhank] vrienden en
verwanten - // aanhangen in: hij hangt eraan - hij is erbij, hij heeft verloren, hij is de klos. //
aanhangwagel (m) – (Leu) [onnangwogel] aanhangwagen; vgl. wagel. // aanhankelijkheid
(v) – (ook) aanhorigheid, bijgebouw.
aanhaven [anave] (haafd’ an, anghave) – aanhouden, vreemd gaan. // aanhaver (m) [anaver] –
aanhouder, minnaar. // aanhaverij (v) - (Mech) buitenechtelijke relatie – B, A. – Zie ook
onder aanhouden.
aanhechten - (ook) annexeren. // aanhechting (v) - (ook) annexatie.