A (los bestand) Doordat in veel dialecten de ... - Flytande svenska

dik (bn) - (ook) 1. (versterkend ongunstig) groot: dikke zevereer, dikke lameer, dikken
ambrasmaker enz.; dikke leugeneer - gepatenteerde leugenaar; 2. in: daarmee ben ik dik -
(Brs) daar ben ik vet mee; 3. in: dik staan - dik gezaaid zijn; 4. in: ergens dik lopen - veel
voorkomen; 5. in: dik zitten - (Mech) z’n woede opkroppen.
dik, dek (bw) - dikwijls, vaak - L.
dikeur, zie dikoor – Kemp.
dikkels, dikkers, dikkes (bw) - dikwijls, vaak: en ei trok dikkes no ’t bordeel (Crèjatief
Complot °17) - W, O, A, B.
dikkenek (m) - dikdoener, poehamaker: me kraaige wel de noêm van gruute smool en
dikkenekke, mo blaave in de fon toch sumpel duudgewune kette (Crèjatief Complot °3) - we
krijgen wel de naam van grote smoel en dikdoener, maar blijven in de grond toch simpele
Brusselse straatjongens - B, A.
dikkerasie (v) [dikkerôse] - decoratie, ereteken.
dikkop (m) - (ook) 1. hoge piet; 2. (zL) rond borrelglas; 3. (Ant) opschepper, ijdeltuit.
dikoor (v!) - bof. – Var: dikeur (Kemp).
dik-op (bw) - ruim: dat is dik-op zijn gewicht - zL.
diks (bw) - dikwijls, vaak - Maas.
diksjeneir, diksjenèr - zie dictionnaire.
dil, dilt, deltj (o), dilte (v) - hooizolder, planken vloertje boven stal - W, wO. – Vgl. hooidelte.
dimmen - (ook) het kalmer aan doen: dim ’s efkes! - kalmpjes aan! - Ant.
ding, dinge (tw) - dinges.
dingen (enkelvoud; mv: dingens) – ding: dat is een kostelijk dingen. // dingen (mv) - (ook)
kleren, ’spullen’: hij heeft zijn werkdingen aan.
diplom (m!, mv: diploms) (