richtlijn Vroegtijdige psychosociale interventies na rampen - Impact

Steunende context
4 Steunende context
Hoofdstuk 4, 5 en 6 gaan in op de vraag welke vroegtijdige interventies na een ramp, terroristische
aanslag of andere schokkende gebeurtenis ingezet moeten worden. Meer specifiek tracht de werkgroep
in deze hoofdstukken antwoord te geven op de volgende uitgangsvragen:
• Welke vroegtijdige interventies worden in de literatuur beschreven?
• In welke vorm en op welke moment(en) dienen de verschillende interventies gedurende de eerste
zes weken uitgevoerd te worden?
• Uit hoeveel sessies moeten vroegtijdige interventies (minimaal) bestaan?
• Op welk moment dient er gestart te worden?
• Op welk moment dienen de vroegtijdige interventies herhaald te worden?
• Welke van deze vroegtijdige interventies dienen groepsgewijs en welke individueel
te worden uitgevoerd?
• Hoe effectief en doelmatig zijn deze vroegtijdige interventies?
• Wat is er bekend over neveneffecten en contra-indicaties van vroegtijdige interventie?
• Welke competenties zijn nodig voor het uitvoeren van deze vroegtijdige interventies?
• Op welke moment(en) dient het effect van de vroegtijdige interventies geëvalueerd te worden?
• Zijn er vroege interventies die specifiek bij bepaalde typen schokkende gebeurtenissen kunnen
worden toegepast? Zo ja, welke?
• Zijn er vroege interventies die specifiek bij bepaalde risicogroepen kunnen worden toegepast?
Zo ja, welke?
4.1 Steunende context bij volwassenen
Mensen die getroffen worden door rampen, terrorisme of andere schokkende gebeurtenissen moeten
ondersteuning kunnen krijgen. Zodra getroffenen in veiligheid zijn gebracht, heeft het verlenen van
praktische ondersteuning, een empathische houding en het bevorderen van het gebruik van de eigen
sociale steunbronnen prioriteit. Het is aannemelijk dat dit het eigen herstelvermogen bevordert en
dit moet dan ook in de periode waarop deze richtlijn betrekking heeft – de eerste 6 weken – doorlopend
beschikbaar en toegankelijk zijn. Dit vormt als het ware de context waarbinnen vroegtijdige
psychosociale interventies worden uitgevoerd.
Wetenschappelijke onderbouwing
Er bestaat brede consensus dat het bieden van troost, informatie en steun, en het zorg dragen voor
directe praktische en emotionele behoeften een zinvolle rol speelt in de acute coping van getroffenen
met een stressvolle gebeurtenis (Litz e.a. 2002). Ook is men het erover eens dat praktische
en sociale steun een belangrijke rol kan spelen bij het herstel van PTSS-symptomen, vooral direct na
een trauma (NICE, 2005). In een review over sociale steun geeft Kaniasty (2005) aan dat de meeste
traumaonderzoeken een groot heilzaam effect tonen van de mate waarin sociale steun wordt ervaren
na een trauma op het psychologisch welbevinden.
43