richtlijn Vroegtijdige psychosociale interventies na rampen - Impact

Preventieve vroegtijdige psychosociale interventies
bestond uit mondelinge informatie over het hulpaanbod en een geschreven flyer. Uit dit onderzoek
bleek dat deze interventie geen bijdrage leverde aan het voorkómen van een PTSS-diagnose
6 maanden later.
De NICE-richtlijn beschrijft een aantal onderzoeken (Bryant e.a. 1998; Bryant e.a. 1999, Bryant e.a.
2003) waarin ondersteunende psychotherapie (supportive counseling of psycho-educatie) vergeleken
wordt met traumagerichte (trauma-focused) cognitievegedragstherapie (CGT). Uit deze onderzoeken
blijkt dat traumagerichte CGT effectiever is dan psycho-educatie. Geen van deze onderzoeken echter
had een controlegroep. Het is dus niet mogelijk om op basis van deze onderzoeken uitspraak te doen
over het verschil tussen psychotherapie en geen behandeling of treatment as usual.
Ehlers & Clark (2003) vragen zich af of supportive counseling net als single session debriefing mogelijke
schadelijke effecten zou kunnen hebben. Ook Devilly (2002) waarschuwt voor het gebruik van
supportive counseling, bij getroffenen met een psychiatrische aandoening.
Conclusie
Niveau 4
Er is weinig tot geen wetenschappelijke evidentie betreffende het aanbieden
van algemene voorlichting aan alle getroffenen na een schokkende
gebeurtenis. Wel bestaat er brede consensus dat dit noodzakelijk is.
Niveau 1
Er is geen wetenschappelijke ondersteuning voor de effectiviteit van
preventieve psycho-educatie, zowel mondeling als schriftelijk.
A2 Rose e.a. 1999; Turpin e.a. 2005; Ehlers e.a. 2003; Sijbrandij 2007
D NICE-richtlijn 2005
Overige overwegingen
De werkgroep is van mening dat voorlichting zinvol is wanneer gefocust wordt op het normale
verloop na een schokkende gebeurtenis en daar grenzen aan worden gegeven (door aan te geven
wanneer men niet moet afwachten maar hulp moet zoeken). Hiervoor dient men minimaal de
volgende informatie te geven.
• Geruststellende uitleg over normale reacties na een schokkende ervaring en
over het zelfherstellend vermogen van de menselijke geest.
• Aangeven hulp te zoeken wanneer de reacties langer dan 4 weken aanhouden of verergeren.
• Aanraden om zo snel mogelijk na de schokkende gebeurtenis de dagelijkse routine op te pakken
of indien niet mogelijk een nieuwe routine te ontwikkelen.
De werkgroep is van mening dat het voor een optimale verspreiding van de informatie nodig is om na te
gaan wat de sociale kaart van de omgeving van de schokkende gebeurtenis is. Op basis van deze sociale
kaart kan nagegaan worden via welke kanalen de informatie verspreidt dient te worden om de getroffen
bevolking zo goed mogelijk te bereiken. Hierbij kan gedacht worden aan verspreiding via: folders,
Internet, tv, lokale zenders, buurthuizen, werkgevers, scholen, kerken en moskeeën. Bij schokkende
gebeurtenissen die plaatsvinden binnen de werkomgeving kan gedacht worden aan interne informatiekanalen,
zoals intranet, interne tv en/of radio (ziekenhuizen), bedrijfskranten.
48