Pieter Lamoré en Anneke Vermeulen Cochleaire ... - Fenac

INTERVIEWanders niet eens bewust bent dat je zeproduceert, brachten we Martijn inaanraking."Waar Martijn dikwijls steunt op herinneringenvan zijn omgeving, kanJaap volop putten uit eigen onthoudenervaringen. De drie jaar leeftijdsverschilverschaffen hem datvoordeel. "Het eerste geluid dat ikhoorde was mijn naam. Ik probeerdete ontdekken wie mij riep." MoederEls voegt er een markant andervoorbeeld aan toe: "Wij zaten metonder meer de heer Brokx aan tafel.Jaap wreef bij toeval met allebei zijnhanden over zijn spijkerbroek.Meteen keek Jaap vragend de kringr ond, in de veronderstelling datiemand iets zei."Revalideren en resultatenDe eerste twee maanden hield defamilie Van Heesch alle geluiden,waarop Martijn reageerde, nauwgezetbij. Twijfel bleef niet lang uit. Eenvoorbeeld van Maike: "Op een zekermoment gaapte onze hond. Martijnmoet dat hebben opgemerkt, gezienwellicht. Hij zei: 'Hond blaft.' Datwas voor ons een teken dat het niethelemaal goed zat."De eerste complicatie diende zich aanbij Martijn. Wat daarna kwam waseen voor Martijn nare periode. Hetene na het andere onderzoek volgde.ning van verkeersgeluiden bleef uit.Jaap daarentegen ontdekte een 'nieuwe'wereld. "Mijn spreken is veel verbeterd",vertelt de kamerbewoner,"eerst sprak ik met veel te hoge stem.Dat merkte ik zelf pas goed met de ClIk praatte voor een buitenstaanderniet goed verstaanbaar. Ik concentreerdeme erg op het spreken."Opmerkelijk bleken de vorderingenop school. Via school Eikenheuvel,met ondersteunende vingerspelling,kwam Jaap op de orale Dr. VanUdenschool terecht. Met grote stelligheidzegt de 19-jarige nu: "Zonder Clhad ik daarna nooit mijn MAVOdiplomagehaald. Ik kon de lessenveel beter volgen. Alleen als er meergeluiden in een klaslokaal of kamerzijn dan hoor ik een rommelgeluid inmijn oor." Het audiogram bij Jaap'schommelt' tussen de 40 en 50 dB inhet spraakgebied. In de praktijkDie leidden ertoe dat Martijns standpuntten aanzien van het willen horenveranderde. Allebei de slakkenhuizenzaten dicht. Helemaal verbeend,kregen ze bij Van Heesch te horen. "Ikwas boos, ik wilde het niet meer.Weer onderzoeken, weer foto'smaken, heel vaak." Een kijkoperatiebracht definitief uitkomst: de gehoorzenuwwas niet meer intact. De enkelenog werkzame electroden brachtenonvoldoende profitabele input.Weliswaar was hij in staat enkelegeluiden te duiden, de zo gewenstebijdrage aan zijn spreken en herkenmaaktJaap regelmatig gebruik vaneen doventolk. Maike van Heeschover het uitblijven van het resultaatbij Martijn: "Wij hebben de teleurstellingniet laten merken. Martijn is erook heel goed mee omgegaan, hijaccepteerde het mislukken opvallendgoed." Nog steeds zit het cochleairimplantaat in Martijn's rechter oor.Dat wenste de Helmonder niet telaten verwijderen. Zelfs als de techniekin de toekomst betere mogelijkhedenzou bieden, Martijn heeft voorzichzelf uitgemaakt: geen Cl voormij. "Ik ben doof, zo is het ook goed."Is de cochleaire implantatie voor Jaapuitgedraaid op een succes, hij voeltzich toch meer thuis in de 'dovenwereld'.Martijn vond door de resultatenvan de operatie de bevestiging dat hijals dove zijn weg zal moeten vinden.Als Jaap enthousiast verhaalt overzijn bezoek aan een concert vanBritney Spears, in het Gelredome,luistert Martijn glimlachend. In dewetenschap dat een C.I.-operatie nietbij iedereen tot verbetering van hoormogelijkhedenleidt.Willem Geurts werkt ols leraaraan de school Eikenheuvel-VSOin Sint-Michielsgestel. Hij maaktdeel uit van de Van HorenZeggen-redactie.VHZ . jaargang 41 nummer 4 . december 2000