Erfgooierskwestie

15
den de eigenaars dier dieren dezelve in rechten als hun
eigendom op .van die kasteleins, na daarop te voren revindicatoir
beslag te hebben gelegd. De kasteJ.eins riepen daarop
de meentmeesters in het ..g,cding, die hunnerzijds hun recht
op dat schutten s~aande hielden. De Vergadering van Stad
en Lande mengde zich niet in den strijd, de meentmeesters
verklaarden zelfs uitdrukke1ijk niet voor iemand anders, 'tzij
voor die , V ergadering", 'tzij' voor de gemeenten op te
treden, doch persoonlijk en in prive · te zijn verschenen.
Geen wonder dan ook, d.lt deze poging van de meentmeesters,
om hun recht te handhaven, faalde, doordien de
Rechrt:bank besliste, dat, ook a! hadden de meentmeesters
eenige bevoegdheid geha:d om te handelen gelijk zij
deden, die bevoegdheid hun toch aileen kon toekomen in
hun hoedanigheid van meenrmeesters, in welke hoedanigheid
zij evenwel niet verschenen waren. Mitsdien beval de Rechtbank
de 1teruggave van het vee aan de eigenaren en veroordeelde
zij de kasteleins in een klein deel, de meentmeesters
in het verdere van de zeer aanzienlijke proceskosten.
Deze proceskosten zij'n ten slotte weder door deze daartoe
veroordeelde par.tijen betaald uit de kas der ,Vergadering
van Stad en Lande", die daartoe zelfs eene leening van
f 2000 moest sluiten.
Het gerucht ging daarop, dat de meentmeesters door eene
fout of vergissing het proces .verloren hadden, door te verzuimen
in hunne hoedanigheid als zoodanig in rechten op
te komen.
Blijkbaar met meer grond _hield de winnende partij echter
staande, dat die meentmeesters met opzet aileen persoonlijk
in het geding waren verschenen, omdat hun hoedanigheid
door hen aileen kon worden afgeleid van de ,Vergadering
van Stad en Lande" of van de gemeentebesturen, terwijl deze,
hun lasthebbers, geen lust gevoelden in het geding te
worden betrokken. Daardoor toch zoude oo.k de bevoegdheidsvraag
dier ,Vergadering' aan het .oo.rdeel des rechters.
zijn onderworpen, en daaraan bleek di't lichaam zich bij
voorkeur niet te willen blootstellen. De Vergadering betaalde
de proceskosten - ten laste van de penningen der erfgooiers
- en zeide .tot de buitenwereld: de meentmeesters.
zijn in het proces tengevolge eener vergissing veroordeeld,
maar wij, de ,Vergadering", hebben bij het proces niets.
verloren, want wij· zijn er niet bij' geweest.