You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
vertonen een overeenkomstige bouw,<br />
maar zijn wat meer urnvormig. In tegenstelling<br />
tot de violetrode binnenzijde van<br />
de bloem van G. pflanzii en G. zegarrae<br />
is de bloem van G. saglionis aan de<br />
binnenzijde wit tot zachtroze. De petalen<br />
zijn wit tot zeer lichtroze. De vruchten<br />
zijn aanzienlijk groter dan die van G.<br />
pflanzii. De zaden hebben evenwel niets<br />
van doen met die van G. pflanzii; ze zijn<br />
wel relatief klein (ca. 0,7 mm), maar bolvormig<br />
en met een zwarte, knobbelige<br />
testa. Op oude leeftijd kunnen ze omvangrijke<br />
afmetingen aannemen. In de<br />
natuur zijn planten opgemeten met een<br />
diameter van 50 cm en een hoogte van<br />
tegen de 1 m. Meestal zijn dergelijke<br />
planten omgevallen en leven half liggend<br />
verder. Het verspreidingsgebied is<br />
immens: van het zuiden van de provincie<br />
La Rioja, oostelijke deel van de provincie<br />
San Juan, provincies Catamarca<br />
en Tucuman tot in de provincie Salta.<br />
Halverwege dit areaal ligt een gebied<br />
waar ze tot op heden nog niet zijn<br />
gevonden.<br />
In de provincie Jujuy in het gebied<br />
rond Tilcara zijn populaties gevonden<br />
die meer ribben bezitten en dichter bedoornd<br />
zijn. Mede gezien de geïsoleerde<br />
ligging ten opzichte van de normale<br />
G. saglionis (ongeveer 200 km van de<br />
meest noordelijke populatie) verleidde<br />
het Backeberg zelfs tot het opstellen<br />
van een apart geslacht met één soort,<br />
Brachycalycium tilcarense. Vader en<br />
zoon Till geven deze planten de status<br />
van subspecies van G. saglionis<br />
(1997). In cultuur is het onderscheid<br />
tussen ssp. saglionis en ssp. tilcarense<br />
gering; pas op hogere leeftijd zou het<br />
verschil kenmerkender moeten worden.<br />
Cardenas, M. (1958), Die Gattung<br />
Gymnocalycium in Bolivien, Kakt. and.<br />
Sukk. 9(2): 11-13, 21-27.<br />
Cardenas, M. (1966), New Bolivian<br />
Cactaceae, Cact. Succ. J. (US) 38(4):<br />
144-146.<br />
Cels, J. (1847), Description de quelques<br />
Cactées nouvelles, Portefeuille des<br />
Horticulteurs, p. 180.<br />
Charles (<strong>2009</strong>), Gymnocalycium in habitat<br />
and culture. Eigen uitgave, Frome.<br />
Ritter, F. (1980), Kakteen in Südamerika,<br />
Band 2, p.659-660.<br />
Till, H. & W. Till (1988), Ein neues<br />
Gymnocalycium (subgen.<br />
Pirisemineum) aus Nordargentinien,<br />
Kakt. and. Sukk. 39(12): 273-277.<br />
Till, H. & W. Till (1997), Gymnocalycium<br />
saglionis: Verbreitung, Variabilität und<br />
Nomenklatur einer “gut” bekannten<br />
Art, Gymnocalycium 10(1): 203-208<br />
en 10(2): 209-216.<br />
Till, H., W. Till & H. Amerhauser (2000),<br />
Revision von Gymnocalycium subgen.<br />
Pirisemineum, Gymnocalycium 13(1):<br />
343-350 en 13(2): 351-358.<br />
Vaupel, F. (1923), Echinocactus pflanzii<br />
Vpl spec. nov., Z. Sukkulentenk. 1(8):<br />
83-84.<br />
Veerweg 18<br />
4024 BP Eck en Wiel<br />
(wordt vervolgd)<br />
Literatuur<br />
Amerhauser, H. (1998), Ein neue<br />
Subspecies von Gymnocalycium<br />
pflanzii aus dem Tal des Rio Paichu,<br />
Gymnocalycium 11(4): 265-268.<br />
Afb. 18: G. saglionis ‘tilcarense’ (GC 61.01)<br />
©Succulenta jaargang 88 (5) <strong>2009</strong> 219
Change language