oktober 2009 nummer 5

typt maar wat kernbegrippen in en een
stroom gegevens wordt op het scherm
getoverd.
Natuurlijk is voor mij het zoeken naar
succulenten op vakantie niet het belangrijkste
doel. Dat zijn de wandelingen,
waarvan er op het eiland vele te maken
zijn in compleet verschillende landschappen,
vegetaties en geologische
omstandigheden. Vochtige varenbossen,
dennenwouden met de Canarische
den, droge kale vulkaankraters en fijne
steile bergwanden tot een hoogte van
2400 meter geven spectaculaire wandelingen
(sorry Rob, geen 3500 meter zoals
je in je artikel schrijft, dat is de Pico
de Teide op Tenerife). Tegelijk is ook de
lange tocht in de grote ‘krater’ Caldera
de Taburiente een wonderlijke belevenis.
Zeker als er helemaal geen toeristen zijn
en we de tocht tegengesteld doen aan
wat toeristen meestal ondernemen (maar
hierover later).
Na aankomst gaan we meestal dezelfde
dag erop uit voor een eerste verkenning.
In de muren en langs de wegen
bij dorpen vielen de rozetten van aeoniums
al direct op. Je hoeft dus niet eerst
urenlang te zoeken in stoffige rotswanden
om er eindelijk een te zien. Zijn op
rotsen in de Alpen meestal sempervivums
met hun rozetten aanwezig, hier
zijn het vooral de grotere rozetten van
aeoniums die de inheemse succulente
flora bepalen. Uiteraard zijn er ook de
verwilderde cactussen en agaven, maar
die tel ik niet mee. Wel thuishorend
op dit eiland zijn de grote struiken met
Euphorbia canariensis die zich hebben
teruggetrokken op de steile rotswanden
bij de hoofdstad Santa Cruz.
Maar ja, net als in Amerika, waar je de
cactussen op de standplaatsen door hun
verweerde en gedrongen groei ook niet
onmiddellijk herkent, is dat ook het geval
met de groeiwijzen van de diverse
aeoniumsoorten. Het zouden er een zeven-
tot een twaalftal moeten zijn al naar
gelang de auteurs die ze beschrijven:
Aeonium davidbramwellii*
Aeonium goochiae*
Aeonium nobile *
Aeonium vestitum *
Aeonium palmense
Aeonium holochrysum
Aeonium urbicum
Aeonium sedifolium
Aeonium spathulatum
Aeonium escobarii *
Aeonium calderense (Aeonium
davidbramwellii)?
Aeonium diplocycla (Greenovia)
Aeonium aurea (Greenovia)
De soorten met een * zijn endemisch,
dus uitsluitend op La Palma voorkomend.
Natuurlijk zijn in tuinen en parken
ook andere aeoniums van de overige
Canarische eilanden aangeplant
(A. hierrense, A. canariense, etc.). Er zijn
er dus nog meer te vinden, maar in dit
artikel gaat het over de in het wild voorkomende
soorten.
Onze eerste wandeling was een tocht
met de naam Cubo de La Galga bij het
gehuchtje La Galga. Het beginpunt is
lastig te vinden, omdat ook in de omringende
dorpjes op pleintjes en in een
kroeg niemand weet hoe het werkelijk
zit. Maar toch vonden we in een bocht
tussen twee kleine tunnels een plekje
om niet direct langs de weg te hoeven
parkeren. Daar is de onduidelijke
start met gelijk al dikke vertakte planten
van A. holochrysum in bloei (afb.1).
De groene planten lijken in hun groei op
de in cultuur wijd verbreide A. arboreum
uit Marokko, waar vaak van die donkerrood
tot zwartgekleurde rassen van
worden verhandeld. Al stijgend in een
soort tropisch bos met varens is het lekker
koel. In de zijwanden groeit de kleine,
wat slordig vertakte A. goochiae (afb.
2). De kleine struikjes hebben kleverige
stengels en bladeren met een kruidachtige,
harsige geur. Het is niet speciaal iets
voor in de verzameling.
Ook komen er aichrysons voor die
op dat moment niet bloeiden. Hogerop
©Succulenta jaargang 88 (5) 2009 201