oktober 2009 nummer 5

Afb. 3: Het surrealitisch aandoende landschap
2/3 onverhard gereden zou moeten
worden. Je bent dan echt helemaal in
de natuur en je hebt het idee zo af en
toe van alles en iedereen verlaten te zijn.
Heerlijk avontuurlijk.
Tijdens de reis kon aan sommige van
de gedane verzoeken voldaan worden,
andere moesten we helaas opgeven. Dit
had over het algemeen twee oorzaken;
of de wegen werden dermate slecht dat
doorrijden onverantwoord werd, of de
GPS-gegevens klopten niet en moest er
naar andere oplossingen gezocht worden.
Door de duidelijke afspraken, die
vooraf gemaakt waren, leverde dit geen
problemen op, want een voor ieder aanvaardbaar
alternatief was meestal gauw
gevonden.
Een van de wensen die tijdens de
voorbesprekingen werd geuit was de
groeiplaats van Aztekium hintonii en
Geohintonia mexicana te vinden en uiteraard
te bezoeken.
Op 4 oktober staat het bezoek aan
228
de vindplaats in de planning. We verlaten
Linares, waar we in Hotel Premiere
overnacht hebben en gaan in de richting
van Iturbie. Voorbij Puerto de Pastores
nemen we de afslag Tapia en El Poza in
de richting van Rio de San José. Lang
leve Beppie (u weet wel van mijn redactioneeltje
in januari) want wat in de vergetelheid
zou kunnen raken wordt nu
opeens weer volkomen helder bij het terugzien
van de foto’s. Niet alleen de route
wordt duidelijk weergegeven, maar
ook de exacte locatie waar de diverse
opnames gemaakt zijn. Makkelijk die
GPS-gegevens die aan de Exif-header
van de foto’s worden meegegeven.
Van vorige reizen herinner ik mij dat
deze groeiplaats werd afgedaan met termen
als moeilijk bereikbaar en vijandigheid
van de lokale bevolking en daarom
niet bezocht werd. Deze keer hebben
we ons hierdoor niet laten afschrikken
en zijn welgemoed op weg gegaan. De
term moeilijk bereikbaar was op zijn
©Succulenta jaargang 88 (5) 2009