oktober 2009 nummer 5

soorten kan ook recht doen aan Charles
Darwin, die eerst ook voornamelijk
waarnam wat hij zag en later thuis pas
tot diepgaande studie overging.
Aeoniums op La Palma
Rob Bregman had er in 2000 in
Succulenta al een artikel over geschreven.
Is het dan wel zo nodig om daar
nog eens op terug te komen? Ja, want
tijdens mijn voorbereidingen kreeg ik
uit voornoemd artikel niet voldoende informatie
over de aanwezige aeoniumsoorten.
Ook bleef onduidelijk waar ik
ze het beste kon vinden in de acht dagen
dat we daar een korte vakantie zouden
gaan houden. Omdat ik meestal,
wat betreft de botanische verrassingen,
niet onvoorbereid op vakantie ga, had
ik op internet ook al wat zoektochten
ondernomen naar de succulente flora
van La Palma, één van de meest spectaculaire
van de Canarische eilanden.
Daarnaast kan als oriëntatie met beschrijvingen
van locaties en heldere foto’s
ook het artikel L’île de La Palma
in Succulentes in 2007 van Norbert
Rebmann dienst doen. Daarin wordt per
regio van het eiland de flora beschreven
met nadruk op de aeoniums. Lastig
is dat vrijwel niemand in Nederland op
dit tijdschrift geabonneerd zal zijn. In de
bibliotheek van Succulenta is het wel te
vinden.
Moest Darwin indertijd in een briefwisseling
via honderden brieven (met heel
lange wachttijden) communiceren met
andere kenners in Europa, nu is het allemaal
veel gemakkelijker geworden. Je
Van boven naar beneden
Afb. 3: Jonge aeonium van onbestemd merk
Afb. 4: De langwerpige bladeren aan een rozet
van A. urbicum
Afb. 5: Enkelvoudige rozetten van waarschijnlijk
A. davidbramwellii
200
©Succulenta jaargang 88 (5) 2009