Jaarmagazine 2022

Een groot deel van de bodem is gedegradeerd.
Onze bosgronden zijn extra gevoelig voor
verzuring door de typische Kempense denplantages.
De uitstoot van stikstoffen ligt nog
altijd veel te hoog en de klimaatsverandering
zet zich aan hoog tempo door. Bottomline: we
hebben dringend nood aan een krachtiger klimaatslim
beheer. En al is de toestand precair,
er zijn wel degelijk zinvolle en effectieve acties
mogelijk.
Gigantische koolstofreservoirs
Om de bodem te verkoelen, moeten we het
water in de riviervalleien hoger zien te krijgen,
tipt de onderzoekster allereerst. Dat doen we
bijvoorbeeld door meer natte bossen of veen
in te richten aan de oevers. Het veenlandschap
in de Kempen neemt nog maar een heel beperkte
oppervlakte in, maar de venen zijn wel
hotspots qua biodiversiteit. Het zijn bovendien
gigantische koolstofreservoirs: ze nemen wel
een ton CO 2
op per hectare. Tegelijk zijn venen
zuiverende sponzen voor water en bieden ze
bescherming tegen overstroming.
Van groot belang is dus om de venen die er
nog zijn zo goed mogelijk te bewaren – ze omvormen
tot grasland is om problemen vragen
– en ze te herstellen waar het nog kan.
Ook onze bossen bufferen water, koelen het
klimaat en slaan koolstof op, gaat de wetenschapster
verder. Precies omdat bossen op
zand zo kwetsbaar zijn, verdienen ze al onze
aandacht. Complementair soorten mengen is
alvast een goede piste, want monoculturen
ondervinden veel meer impact van de klimaatverandering.
Raadzaam is ook om het ecologische
belang van de bosranden te valoriseren
en tegelijk de boskernen zo koel mogelijk te
houden.
Hoe we waardevolle ecosystemen het best
(her)inrichten, moeten we case per case bekijken,
adviseert Ellen Desie. Vast staat wel dat
we een gigantische verantwoordelijkheid hebben
om ze klimaatslim te beheren. Alleen dan
kunnen onze landschappen hun veerkracht
behouden.
•
48