2023-22 Europort

2
24 oktober 2023
Havenmeester Nanda
Boer valt in de prijzen
“Kijken naar wat wél kan!” Met deze positieve levensinstelling leidt
havenmeester Nanda Boer de haven van Bergen op Zoom al ruim tien jaar naar
een kansrijke toekomst. Het motto leverde haar zelfs de titel Havenmeester van
het Jaar op.
DOOR JOLANDA DIETVORST
Het uitzicht vanaf haar stek op het Havenkantoor
in Bergen op Zoom is schitterend. Wijds. Rustig.
De zon, die langzaam achter de optrekkende mist
vandaan komt, verklapt dat ons een mooie dag te
wachten staat.
Én een drukke dag. “Mijn agenda is vol vandaag”,
begint de enthousiaste havenmeester. “Maar dat is
niet erg, allemaal kansen om de natte transportsector
en de functie die onze haven hierin vervult te promoten.”
Allemaal kansen om de natte
transportsector en de functie die onze
haven hierin vervult te promoten
Boer zit overduidelijk op haar plek in Bergen op
Zoom. “Voor mij is deze baan de ideale combinatie
van de nautische kennis die ik in het verleden heb
opgedaan en belangrijke beheersmatige taken.”
Brede nautische achtergrond
Nanda Boer, 43 jaar, groeide op in de binnenvaart,
aan boord van het ms Avontuur. Ze haalde haar
schippersdiploma, maar stapte op haar 21e toch van
boord om vervolgens op de patrouillevaartuigen van
de Port of Rotterdam een leven aan de wal te
combineren met haar liefde voor de maritieme
sector.
Al snel groeide ze intern naar een functie bij de
HCC-meldkamer om vervolgens de overstap te
maken naar het Nederlands Loodswezen, waar ze
aan de slag ging als loodsdienstcoördinator.
Toen ze na een aantal jaar de aanbieding kreeg om
als havenmeester in Bergen op Zoom aan de slag te
gaan, greep ze deze met beide handen aan. Met een
gezinsleven in het verschiet zocht ze naar meer structuur
en vastigheid in haar uren en werkzaamheden.
Het was tijd om de volcontinu-diensten in te
wisselen voor een regelmatiger werkrooster. De
nieuwe job bood haar bovendien gelegenheid om
zich meer te ontwikkelen op strategisch niveau.
Haar werk als havenmeester is divers. “Grofweg
zijn mijn taken onder te verdelen in drie pijlers. Ik
werk als havenmeester en dat betekent dat ik me
bezighoud met de dienstverlening van de haven, het
bedienen van het object en de havengelden. Maar ik
ben ook coördinerend havenmeester en dat wil zeggen
dat ik verantwoordelijk ben voor het welzijn van
mijn team en dat de dienstverlening van het havenkantoor
veilig verloopt. Tot slot ben ik ook nog eens
beheerder van de haven.”
Dat maakt het werken in Bergen op Zoom zo
ASV: “Rijkswaterstaat luistert niet naar ons”
Vervolg van pagina 1
management bij Rijkswaterstaat.
Haar afdeling is op de hoofdvaarwegen
verantwoordelijk
voor onder meer het bedienen
van bruggen en sluizen, verkeersbegeleiding
en incidentenbestrijding.
Reuselaars is nu al bezig met
een plan voor over vier, vijf jaar.
“Eén van de dingen die gaat helpen
is dat we verder gaan met
centraliseren. Omdat dan mensen
elkaars werk beter kunnen
opvangen. Het is niet het ei van
Columbus, maar het helpt wel
onze dienstverlening verbeteren.”
Vanuit de zaal leverde dat haar
kritiek op: met bediening op afstand
is er niemand meer op een
sluis of brug aanwezig die kan
ingrijpen in gevaarlijke situaties
of “even een knop indrukken bij
een storing”. De dienstverlening
is volgens de schippers en de
ASV juist achteruitgegaan. Enerzijds
door afstandbediening,
anderzijds sinds Rijkswaterstaat
ook een controlerende en handhavende
taak heeft gekregen.
“De medewerkers waren behulpzaam,
nu zijn ze eigenlijk een
vervanger van de politie”, zei een
schipper in de zaal.
Dat bestreed Reuselaars: “Dat
is echt onjuist. Het klopt dat
mensen een BOA-bevoegdheid
moeten halen als ze bij ons op
het schip werken. Maar dat is
ondersteunend aan vlot en veilig
scheepvaartverkeer. Wij zijn op
de eerste plaats gastheer op het
water. Controle is echt maar
een heel klein onderdeel van de
functie.”
“Doordat er zoveel achterstand
in onderhoud is, zijn er veel
meer storingen en stremmingen,
realiseert Reuselaars zich. “Projecten
om onderhoud in te lopen
betekenen ook hinder voor de
scheepvaart, en soms ook voor
de weggebruiker. De uitdaging
voor ons is om die hinder, gegeven
het feit dat we echt niet
anders kunnen dan dat onderhoud
uit te voeren, toch zoveel
mogelijk te beperken en dat slim
te doen.”
Reuselaars vertelde dat haar meer
dan duizend collega’s in het veld
de storingen en stremmingen
ook erg vervelend vinden. Volgens
ASV-woordvoerder Sunniva
Fluitsma is er echter een belangrijk
onderscheid: “Het is niet te
vergelijken met dat wij af en toe
niet meer weten waar we moeten
varen. Het gaat bij ons om
keiharde inkomsten die we mislopen
als we door een stremming
te laat komen en de klant de volgende
keer daardoor besluit geen
schip meer in te huren. Hun
salaris gaat gewoon door, hoor.”
Rotte vis
Volgens Reuselaars verslechtert
de sfeer op de vaarwegen: schippers
klagen en schelden meer.
“Mijn mensen vinden het zelf
ook heel stressvol als er gestremd
moet worden of als de dienstverlening
beperkt moet worden.
Maar wat héél vervelend is, is als
ze dan vervolgens ook echt heel
naar bejegend worden. Dat helpt
natuurlijk ook niet bij het vinden
van nieuw personeel. Want als
jij op een sluis werkt en je wordt
via de telefoon voor rotte vis uitgemaakt,
dan is dat niet leuk om
mee te maken. En dat gebeurt
steeds meer…”
Die opmerking leidde tot reacties
uit de zaal, Zo werd gevraagd
of er cijfers bekend zijn die aantonen
dat die scheldpartijen inderdaad
vaker voorkomen. “Ik
heb geen cijfers, maar het zijn
geen twee incidenten. Het gebeurt
echt best veel.” Reuselaars
beloofde relevante cijfers te gaan
verzamelen.
“Wij balen er zelf ook gewoon
ontzettend van als er iets stuk
gaat of als wij niet voldoende
personeel hebben. Dat vinden
we echt heel erg. Ga dan niet
schelden op degene die daar zijn
of haar werk doet, want die kan
er ook niks aan doen.”
Reuselaars vroeg om vooral in
gesprek te blijven “om te kijken
of we elkaar meer kunnen vinden”.
Maar Rijkswaterstaat luistert
niet, volgens de schippers. Fluitsma:
“Schippers hebben veel ervaring
en we geven heel veel input.
Maar uiteindelijk gebeurt toch
Iris Reuselaars vroeg tijdens de
ASV-vergadering om begrip voor de
problemen door het personeelstekort.
(foto Tekst & Toebehoren)
gewoon waarvan wij hebben
aangegeven dat het niet goed
is.” Als voorbeelden kwamen de
afstandbediening en het eenrichtingsverkeer
op de Bovenijssel bij
laag water aan bod.
“Zoiets als bediening op afstand
lost voor hen wel iets op, maar
voor ons lost het helemaal niks
op”, aldus Fluitsma. “Wat ik
jammer vind, is dat ze echt niet
luistert naar een heleboel best
wel zinvolle argumenten. Dan
bereiken we elkaar niet. En daar
maak ik me meer zorgen over
Onderschrift (foto)
dan over het personeelstekort.”