Descarga en formato PDF (577 KB) - Centro Ramón Piñeiro para a ...

–nosce te ipsum, sostén Piñeiro–, desde o plano das
vivencias, desde o sentimento como representación subxectiva
dun mesmo, que de seu non ten por que ser
consciente. O labor dos intelectuais consiste en pensala
experiencia sentimental para facela alimento mol de
machucar e lixeiro de dixerir.
¿Que implica iso Pensar Galicia como pobo esixe
elabora-la estructura temporal –o tempo coma espacio
no que se manifesta a espiritualidade– da súa cultura
(Historia) e así domina-lo pasado incorporándoo ó saber
humano racionalmente construído. Quen descoñeza a
historia dun pobo e, ademais, non teña clara a continuidade
entre os distintos fitos que se foron sucedendo
no tempo, carecerá dunha perspectiva fundamental
para saber desa entidade social.
Pensar Galicia como vivencia íntima implica mergullarse
na atmosfera afectiva dos galegos e espreitalos
impulsos que van aló por dentro pedindo un esforzo
para os entender. Pensar Galicia como convivencia anímica
non é tanto un labor analítico canto un asistir e
clarificar o progresivo desenvolvemento da vida humana;
isto é, do que os seres humanos fan e do que lles
sucede a cada intre, as máis das veces sen o saberen.
Pensar Galicia como sentir común pide darlle nome
concreto á actividade creadora do espírito no mesmo
intre no que este se fai tempo e acontecer histórico.
Pensar Galicia como "singularidade que participa
do Espírito e da Vida" 17 impón horizontes de longa ollada;
demanda situa-lo singular no entrecruce do
Espírito e a Vida; en definitiva, na abscisa do aquí e
agora e, de paso, partícipe do antes e dos anos por vir.
17
Ramón Piñeiro, Filosofía da saudade, op. cit., p. 57.
50