Descarga en formato PDF (577 KB) - Centro Ramón Piñeiro para a ...

como perspectivas dun epistolario para o porvir de
Galicia. Ó cabo, a mensaxe que vai dentro vén sendo un
documento educativo no que o autor lucense aprende a
apertura á liberdade desoutras formas de pensar tamén,
asina un documento a prol da convivencia dentro do
espírito de galeguidade común e confesa o sometemento
do seu desexo persoal ó dictame das xeracións vindeiras.
III.1. O presente como proba.
O incorporar xente "á realización en Galicia dese
sentimento de amor á terra e dese deber de identificación
co pobo que se chama galeguismo" 33 faise teima que
traspasa o campo da ética para entrar no dos fenómenos
naturais que se impoñen porque si, cando os neocatecúmenos
teñen connotacións europeístas. As persoas formadas
ou con querencias intelectuais nos países bañados
polo Mar do Norte son obxectivo prioritario en canto
á súa incorporación á cultura galega; Piñeiro quere
enxerta-la Europa do Atlántico e con precedentes celtas
coma se tal cousa na realidade espiritual de Galicia. A
razón é ben clara: eles son os chamados na última parte
do século vinte a perfila-la integración da paisaxe espiritual
galega na europea. Esa é a fundamental ollada
cara ó futuro que no labor de ir picando con semente
galega todo canto tocaba nunca deixou para o mañá. As
enerxías de todo tipo –económicas, sociais, políticas,
xurídicas, relixiosas, etc.,– que Galicia precisa han ter
singularidade galega, pero para seren forzas dinamizadoras
requiren participaren dos grandes conceptos dos
que se serven as europeas setentrionais. Os conceptos
cos que a sociedade galega ha de couta-la morea de cousas,
moitas veces nunca vistas, que produce o último
cuarto do século vinte teñen que cadrar mesmo debaixo
33
Ramón Piñeiro, Olladas no futuro, op. cit., p. 154.
67