Descarga en formato PDF (577 KB) - Centro Ramón Piñeiro para a ...

pero sobre todo crean conciencia colectiva, perfilan os
carácteres antropolóxicos que delimitan a singularidade
individual e colectiva galegas, marcan con cruces visivas
a unidade concreta de convivencia agochada no pobo
galego, iluminan os vínculos coa Europa "empapada de
sentimento" e cuberta de caducifolias: garanten, ó cabo,
a tranquilidade propia dos pouco importantes.
O método de categoriza-lo diverso desde unha
mesma clave ten a grande avantaxe de asegura-la síntese
final. Por moitas que sexan as reviravoltas, recantos
sombríos, accesos perigosos, etc., do obxecto, ó fin, verdadeiro
ou falso, teremos un resultado. Piñeiro móvese
nunha franxa do ser humano onde todo é crepuscular e
bretemoso. Se por enriba non procedera do xeito que o
fai, teriámo-los neboeiros multiplicados por dous.
A tarefa de mostrar cómo cun proceder, sempre de
dentro a fóra, ben delimitado, alcanza un grao de claridade
dabondo para que calquera poida lelo con proveito
foi o obxectivo que me cumpriu ben. Pero claro, e esta é
a miña grande pregunta final, ¿o método e o obxecto,
que relación han ter entre eles ¿Impón o obxecto un
determinado método Descartes apostou por un método
universal para toda clase de saberes e realidades; así
acabou cos gremios, coas xerarquías, co feudalismo intelectual
e así instaurou a unidade do saber humano. En
calquera caso, Piñeiro ten un esquema de interpretación,
necesario e imprescindible en todo autor que se
dedique a apreixar en pequenos traballos de divulgación
calquera clase de contidos.
Eu non busco determinar se a forma piñeirana de
expor, por exemplo, a narrativa na xeración Nós é ou non
axeitada; só pretendín, sen premuras, indicala.
Tampouco fixen avaliacións de contidos; só andei, con
71