Descarga en formato PDF (577 KB) - Centro Ramón Piñeiro para a ...

lo esqueleto completo do ser de Galicia –xeografía, historia,
antropoloxía–. Tal fixo Andrónico de Rodas coa
obra aristotélica, Piñeiro pretende escribi-las primeiras
entradas de cada categoría de seres e ordena-lo saber
nunha especie de Enciclopedia Universal de Galicia.
Pon a Metafísica despois (no principio) da
Antropoloxía, da Poética, da Arte, da Historia, da
Política, da Retórica. Nin sequera está claro se en
Piñeiro a Ética debe ou non preceder á mesma
Metafísica. Parece aínda dubidoso se a valoración e estima
que pretende para os asuntos que ocorren en Galicia
son obxectivos exclusivamente didácticos ou máis ben
presupostos desde os que organiza-la estratexia. Ora
táctica ora principio, o galeguismo ten racionalidade de
seu que precisa pescudas propias. Ben é certo que resolvéndose
todo, en definitiva, no ámbito da Antropoloxía e
coa liberdade coma axioma incondicionado, a consideración
por xunto da Ética coa Filosofía primeira é de
xaora.
Como pretendo convidar a que se lea a obra do
autor e facilita-lo traballo, permítaseme que bote man
dun exemplo (cada profesor pode facelo segundo a súa
materia; cada lector verbo da súas afeccións culturais),
para amosárlle-lo proceder ternario do que veño falando.
Escollo a categoría das imaxes –vivimos na era
delas, o ser humano do século vinteún hai que definilo
coma "homo videns" – como punto de partida para, multiplicando
por tres, ir tecendo todo o corpus cultural de
Galicia como pobo dorido, paisaxe fermoso, obxecto estético.
Proseguindo tal operación, o resultado sería unha
orquestración da realidade galega con calidoscopios e
sons de tódolos rexistros. Mais todos eles colocados dentro
do gran escenario no que Piñeiro representa o papel
61